so this is goodbye

PICS : http://nl.pixum.be/members/dries3135

so this is goodbye,
ill take leave of you now,
spread your wings and you will fly away now
fly away now,

nothing that lasts is forever,
but none of your deeds were in vain,
deep in our hearts we will live again
lalalalalalalala

you call out my name but your voice is fading into the wind, so it will fly away now fly away noooow

nothing that lasts is forever...

yeah, as im sitting here in the first cybercafe on my way i realise many things,
the trouble with life is not that there is no backgroundmusic, (sorry mary) the trouble is that once something settles in your head, it just doesnt stop, wether you like it or not,

in this case a sad song in a sad mood, very nice,
but if you dont know the correct lyrics it just settles on the chorus over and over and over again, believe me it gets very annoying after more than 24 hours

i find myself in cairo, a city of millions, worn out, tired, hungry and lonely
and as i move along i realise that its not as simple as just take the road back up again, because thats what i was expecting,

i just went over my very long day now, how easy it started out yesterday, waking up, saying goodbye and waiting for the last of the paperwork to finish, 4 hours later i received on offer for a busticket from mister samir, that meant i had the rest of the day off, dragging the goodbyes on and on and on,
one more swim or snorkel, to remind me why i dont like swimming in the first place, and having a great time trying to get deeper then 5m, hanging around on a rope just looking at those curious fish

i think i start understanding why people like freediving,

one more meatpie and we have dinner at fighting kangaroo, all at seperate times, very funny, and meeting new and interesting persons (read girls) regretting the dissision to leave more and more as the leaving time gets closer,
in the end you just leave, in a real discution everybody would have kept me there easely, but i had set my mind to it, so real discutions were out of the question (especialy with mojo pushing things and saying i would not leave)

when mezo told me there was no ticket, i was happy, because that would mean another day in dahab at least, i asked him 3 times and turned around to come and tell everybody that i was staying another day,
and he said its a joke, i really had you going there didnt i?

i was mad, it didnt get better when samir took 3 of the 5 minits i had left to say goodbye
so nobody had de goodbye they deserved in the end
and i got on a bus in a bad mood

as you promissed nick too cold and noisy in those busses, bye the time it got light i read through the notes in my little yellow book, thanks to all of you,
i actualy woke up somebody laughing too loud
no sam pluto doesn't like you more then he likes me, but nice try, and please take care of him as long as you're there,

that was about the only joy in my day, i ended up in a very big city wich i dont like in the first place, without map without any adres on any cheap hotel, without food, so i went to the museum to get my mind back on track, but i start realizing because im not prepared, i had no expectations, and no interest
just walking around looking at nothing, annoying song in the head, and every 5 minits i would hear somebody call my name or hear an accent or see somebody from the back thinking of dahab, the worst was when somebody of maintenace was all of a sudden yelling out

ADIL
ADIL,
blablablaarabic,

and i turned around in full expectation to see adil appearing to fix the compressor, only when somebody esle appered i realized it was kinda imposible,

so yeah i have to get back used to being alone, being unprepared for it took me by suprise,

i hope you are all well
i will go and buy a map now and prepare a little better for tomorrow,
on how to exit this bloody big town

voor de mensen thuis, sorry dat int engels is, maar dat moest er maar nog eens van komen

vele groeten vanuit cairo, en tot in den draai

dries



EDIT :

1 april 2010 Asyut
10h08,
april fools day...

ben net opgestaan, heb me overslapen, het raam in mijn luxekamer geeft blijkbaar niet uit op iets dat daglicht doorlaat, tijdens mijn douche beslis ik alle plannen overboord te gooien en mijn dag in te stappen, mijn voeten zeggen neen, die nieuwe schoenen spelen me parten, maar ik anker naar wat interessanters dan gratis busritten

10u30 ik verlaat mijn suite en begeef me op weg, touristen zijn ze hier allessinds niet gewoon, ik vraag me af wat meer aandacht krijgt dan een wandelende toerist, alle 2 seconden moet ik zwaaien knikken of goeiendaggen, ik struikel meerdere malen omdat ik niet genoeg aandacht aan mijn route kan schenken...

5 minuten later weet ik wat meer aandacht krijgt, nl een wandelende toerist die met 2 rugzakken het stad uitwandeld en het station en de 2 busstations die op de route liggen straal negeert, de taxis ruiken geld en voor de volgende kilometer mag ik alle 10 seconden een taxi of tuktuk wegzwaaien, wat is een kilometer lang...

11u15 eindelijk raak ik buiten de bebouwde kom, ik sta te midden (letterlijk) van een kruispunt op een 4 vaksbaan, overweeg de opties en maak een berekende gok, luxor is daarheen hoop ik, 250 a 300km verderop, terwijl ik het kruispunt verlaat huppelt me een boer met ezel en kar voorbij 2 oude wielen en 5 vermolmde planken, nauwelijks meer dan een meter breed en geen 2 meter lang,maar blijkbaar afdoende want de meeste boeren hebben gelijkaardige, als ik 5km per uur wandel dan denk ik dat hij gemiddeld 5.5km per uur gaat, een vriendlijke salaam en hij kijkt me vragend aan met zijn hand draaiend, het typische gebaar voor : huh? 1 gebaar, vele vragen, wie wat waar waneer waarom hoe,...
ik doe teken, ik ga rechtdoor,
hij kijkt een kwart seconde voor zich, draait zich weer om en klopt naast zich, het stof waait op van de kar, maar het gebaar was waar ik op wachtte, zet u...

12u de boer liet me na enkele kilometers van zijn kar, en even later word ik opgepikt door een auto, ee vriendelijke gats die me meeneemt naar abu tig, hij neemt me mee binneshuis en stelt me voor aan de rest van de familie, we drinken cay,ze willen mijn fotos zien... 500fotos later komt de statement in abutig hebben we een moskee identiek, of toch bijna aan die van mohammed ali in cairo, we stappen in de auto, ze brengen me voor de moskee, ik mag fotos trekken, de moskee lijkt helemaal niet op muhammed ali moskee, maar de meute kinderen die wss nog nooit een blanke in levende lijve zagen gaan door het dolle heen en verjagen ons zeer efficient, ik word aan de rand van de "stad" gedropt, het is intussen 13u30,

15u30 na nog 3 stops voor cay (7 tassen later) op minder dan een kilometer en telkens een hele explanatie raak ik toch eindelijk buiten de bebouwde kom, de laatste mensen hadden moeite te begrijpen dat ik wandelde en liftte, ik hun idee was het puur wandelen, van belgie tot daar, ik slaagde er niet in het hun duidelijk te maken, dus als een auto stopt binnen hun gezichtsveld sla ik beleefd af, frustererend, ik verdwijn om de hoek, nauwelijks 100m later stopt politiewagen 0 weer de ganse explicatie, wie ben ik, waarvandaan, waarheen, luxor is te ver, neen loxor is niet te ver,...
wachten, ik moet wachten...

16u politiewagen 1 arriveerd en neemt me mee, de orders zijn duidelijk, we willen niet dat een toerist hier iets overkomt, zet hem af in de volgende politiezone ik zal hen bellen,
ik ben geen gevangene maar veel keuze heb ik niet, (ik kijk persoonlijk uit naar een lift van de politie)ik zit tussen 2 streus gebouwden op de achterbank, eenstreepsofficier in de auto, en de flikken zijn vriendelijk, maken mopjes... dikke fun, men zet me enkele km verder af bij een andere patrouille,
politiewagen 2 ze zijn al op de hoogte, vele shokrans en salaams en stap in, een driestreeps officier, ik voel me al op mijn ongemak, maar iedereen is vriendelijk, ik mag aan het raamzitten ik krijg een sigaret en breek hun raam bijna, intussen zwaai ik naar jan en alleman, ik vind dit hilarisch, en de agenten ook, de mensen die we voorbijrijden zijn wss verward, maar zwaaien vriendelijk terug, ik word afgezet op een checkpoint, politiewagen 3 staat al klaar, maar er is enige discutie, wat is een toerist onze zaak? als hij wil wandelen laat hem he, een officier regelt alles en na vele salaams shokraams en handjesschudden gaat het weer verder, geen officier, deze chauffeur is niet gehaast aan een tempo van 20km per uur doen we aan sightseeing, de flikken hebben zich er blijkbaar bij neergelegt dan ook maar de toerist uit te hangen, we stoppen voor sightseeing, fotos en voor cay (waar ik uiteindelijk moet voor betalen) meer discutie stappen we weer in? nemen we hem mee of laten we hem hier weer los? de thee is wss het enige dat hen overtuigd me verder mee te nemen, maar dit was niet de bedoeling, en de sfeer is er vanaf voor mij, zal ik uiteindelijk voor iedere agent moeten iets betalen? of ze omkopen? of in de cel belanden als ik het niet doe?...duistere gedachten, ben hongerig (1 falafel was niet genoeg) en mijn sigaretten (die ik aanbood telkens ik er een opstak) slinken...

zonsondergang ik trek een foto, we staan te wachten op politiewagen 5 die niet is komen opdagen, de overgang van 3 naar 4 ging vlot en de aanwezige 3streeps officier gaf de anderen een standje omdat het zolang had geduurd, ze stonden reeds lang te wachten...
wagen 4 scheurde dan ook aan hoogtempo om de verloren tijd in te halen. en dan wachten op auto 5 ik kan er alleen maar om lachen, gelukkig verstaan ze me niet...
terwijl politiewagen 5 tot stilstand komt barst de hel reeds los, een 2streeps die een 3streeps onder zijn voeten geeft, hmm raar, zo lijkt het toch, hoewel ieder gesprek tussen egyptenaren geambieerd verloopt, met veel geroep en arm gebaren, kan ik intussen toch het onderscheid maken,
mijn interpretatie:
we hebben hier potvolkoffie een uur staan wachten dan komen we just weer in de kazerne, moeten we terugkeren en dan ga je nog een beetje van uw tap maken? tuurlijk ga ik van mijn tap maken we hebben wij potvolkoffie even lang staan wachten, komen we hier aan en kunnne we nog eens zo lang staan wachten just omdat julder ier niet zijt? awel ge kost het toch potvolkoffie wel eens laten weten hebben he, ah, ja sorry da zijn we vergeten, met dat al allemaal geregeld was.....
maar dan met veel meer vloeken en gebaren en stemverheffingen, ik heb niet veel arabisch geleerd op 4 maand tijd maar de vloeken haal ik der toch wel uit...
nadat de nodige frustraties weggewerkt waren, vertrokken we na veel salaams shokrans en handjesgeschud,
de 2streepsofficier in politiewagen 5 spreeks wat engels (das de eerste) ik juich te vroeg, hij belt uiteindelijk zijn vrouw op om met me te babbelen aan de telefoon, politiewagen 5 is met voorsprong mijn favorite wagen, mopjes farsen een sigaret?
we zeggen vriendelijk goeiendag en merci bij de overgang en gaan weer verder met politiewagen 6, geen engelssprekenden, maar wel een tweestreeps, dit is wss de langste rit, ik krijg kramp van steeds in dezelfde positie te zitten naast de vitessepook tussen 2 stevig gebouwde mannen, uit eindlijk komen we tot stilstand, en wachten we politiewagen 7 komt pas na lange tijd opdagen, ik kijk hier niet naar uit, geen officier...
maar de rit is kort en me zet me af voor een 3stersofficier, blijkbaar komt het verstand met de sterren, want ook hij kwam intussen tot de conclusie dat ik op die manier niet in luxor geraak,
want
het is 21u, we zijn in sohaag,
ik zit op mijn gemakske 2 erg trage gesprekken te voeren en wat te schrijven om toch niet alles te vergeten van vandaag, een constante stroom autos word een voor een tegengehouden terwijl de trucks met suikerriet voorbijmagen razen. elke auto krijgt dezelfde vraag, waaar ga je heen, en heb je plaats in de auto, ik rook een hongerig mijn laatste sigaret terwijl de politie voor mij een lift zoekt, zaligheid

ik hoor luxor uit de verte, dat is de 3de keer dat ik dat hoor, de anderen zaten vol, deze niet, discutie start, een nummerplaat word neergeschreven, de discutie verheet, ik denk dat er chantage in het spel is, maar de minibus parkeert, en ik hoor: yalla idris, yalla ...

de chauffeur scheurt voorbij de eerstvolgende checkpoint en schreeuw beledigingen door het raam, ik wwet niet zeker of ik hier wel zo welkom ben, maar de politie is nog niet helemaal uit het zicht of iedereen draai in mijn richting en kijkt me vriendelijk maar vragend aan(incusief de chauffeur) ze verstaan geen woord engels en mijn arabisch is niet afdoende om die hele poespas uit te leggen, ze begrijpen blijkbaar dat ik ook niet al te veel keus had (hoewel ik het nog steeds allemaal zeer amusant vind)
ze geven me te eten en te drinken, en sigaretten, lang leve egyptische gastvrijheid (buiten toeristische buurten)

00u30 de vriendelijke egyptenaren zetten me af in luxor aan de eerste de beste checkpoint, met veel poespas en de duidelijke boodschap trek uw plan ermee, de luxorse 2stersofficier is echter niet onder de indruk, hij is toeristen gewend, maar blijkt te begrijpen dat hij toch iets zal moeten doen, hij stopt de eerste de beste taksi (toevallig wel de beste, erg chique) en brengt de chauffeur bij mij, waar moet je zijn, ... de officier besluit dat alles in orde is en verwijderd zich,
oke 100 pond en we nemen je mee, ikke wablieft niks van dan wandel ik liever (das meer dan een busticket rechtstreeks vanuit cairo) oke geen probleem tis 20km te voet, oke voor 50 neem ik je mee, ik weer neeee en hij sprint naar zijn auto en scheurt weg, de officier kijkt om en ziet wat er gaande is,... hij kan niemand dwingen, intussen weet ik wel waarheen, steeds rechtdoor en dan naar links, dus ik besluit het hen niet moeilijker te maken en pak mijn zakken , ik kijk niet erg uit naar een 4uur durende nachttocht met zere voeten, hongerig zonder water en geen sigaretten...

to be continued...




EDIT:

de rest van het verhaal is minder intressant, daarom stopte ik op dat moment

ik besloot te wandelen en ik pakte mijn zakken,
ik wandelde 50m verder, net de hoek om, en daar zaten 6 egyptenaren te wachten, het mocht dan al laat op de avond zijn, op de vooravond van het islamitische paasfeest is zowat iedereen op de baan, en zij zaten dus te wachten op de bus, die me voor 1pond (de egyptische prijs was 50 piasters, maar ik had geen probleem een pond neer te tellen) 5 km meenam, en in centrum luxor afzette voor een goedkope hostel ik was meer dan content eten drinken en een bed te hebben gevonden,

ik spendeerde nekel dagen in loxor en trok nu verder naar aswan, waar ik nog steeds verblijf, een aantal dingen aan het uitzoeken, mijn dagen sinds cairo hebben me geleerd dat egypte niet het land is om even in de zon te gaan tjaffelen, met mijn rugzakken is het zelfs na zonsondergang te heet om kilometers te doen
je wordt letterlijk ziek van die inspanning,
mss iets waar niemand in geintresseerd is en ik raad jullie aan de volgende zinnen over te slaan, maar ik wil het de geintresseerden toch niet onthouden,
ik heb niet meer vast naart wc geweest in de laatste 2 weken,
met de uitzondering van 2 momenten, en dat zijn de momenten waar je jezelf in zoverre dehydrateerd, door teveel aan inspanning, zon en tekort aan hoofdeksel (dat ik niet meer heb) schaduw en water, tot je geconstipeerd bent, van het ene uiteinde tot het andere, en als je dat doet dan ben je er een paar dagen niet goed van, en slaat het rechtstreeks weer over in diaree, maagkrampen zijn ook altijd aanwezig, en dat is met alle voorzorgsmaatregelen, ik kan me voorstellen dat dat voor anderen dooddoeners zouden zijn, maar naast het feit dat het zwaar irritant is leerde ik reeds dat te negeren,
eten en drinken en slapen is een zware opgave, ik weet niet hoe mensen hier kunnen leven en werken, mss verklaard dat iets van de egyptische "luiheid"

na een dagje ten zuiden van de steenbokskeerkring, is mijn besluit kordaat en onsamenhangend,

zo snel mogelijk wegwezen hier uit dat verdoemde egypte, maar niet zonder een bezoek aan de woestijnen....

mijn logisch denken is blijkbaar beinvloed door de hitte, whatever, dat komt wel terug, als ik eenmaal weer een douche kan nemen die niet standaard warm water is,
ik begreep nooit het concept van koude douches, maar ik kan niet wachten tot ik mijn mening kan herschrijven

anyway, over de sites?
niets wat je nog niet wist
de pyramyden zijn gigantisch
de tempels kolosaal en impossant
en the valley of the kings is saai,
zeer erg schoon, begrijp me niet verkeerd, maar zelfs in die tombes diep in de grond is het verdoeme te heet, het zijn gaten in de rotsen met over overdaad aan hyroglyphen, die je toch niet begrijpt, en geen fotos van mag trekken, dus intressant? niet voor mezelf
ik was nooiot erg geintresseerd in de egyptenaren, maar ik ben blij te kunnen zeggen dat ik het gezien heb en dat ik gelijk had, en ik kom nooit meer terug, (behalve mss om te duiken)

das nog zoiets raar dat constant in mijn hoofd speelt,
in de jaren stillekes bouwde egypte de aswan highdam en creerde stuwmeer nasser, een gigantisch meer, en alle tempels en oud egyptische sites op de banken van de nijl zouden overstromen, dus werd een wereldwijde inspanning geleverd, om zeker 8 tempels, waaronder die van abu simbel te redden van het water, 8 stempels werden stuk voor stuk uit hun originen gesleurd en hergeconstrueerd, op nieuwe locaties, 5 daarvan zijn voor toeristen ontoegankelijk omdat ze te dicht bij de grens met sudan liggen, en niemand daar ooit kan heengaan , de enige locatie die toegankelijk is is abusimpel omdat het zo befaamd is en er dus dagelijks gecontroleerde konvooien toeristen heengaan,
4uur busrit, 2uur rondwandelen in een veel te kleine locatie met honderden if not duizenden toeristen, en 4 uur terug,
naar een fake tempel,
impossante tempel, niet tegensprekelijk, maar waar is de charme, het gevoel?
en dan denk ik na, de tempel is 60 meter hoger en 200m achteruit geplaatst, hij staat nu aan de rand van lake nasser, ik gok op een 30tal meter bover het waterlevel,
had men de tempel in godsnaam gerust gelaten,
dan was het een perfecte duikplaats, voor eeuwig gerust onder water, een echte tempel en duizenden toeristen per dag minder, minder schade, en toch toegankelijk voor de mensen die echt willen (illusie i know, maar toch)

ik zal jullie bij deze weer eens laten, en kijken hoe mijn kamergenoot gesteld is,
hij deed 13 maand met de moto dwarse door africa, en is op weg naar huis, maar hij krijgt zijn moto niet terug van de douane, hij zou vandaag meer nieuws hebben , hij en iedereen mer voertuigen die van of naar sudan komen en gaan zegggen allen hetzelfde, egypte, nooit meer, geen probleem bij enige grenspost in enig land in afrika, maar allen hebben probelemen in egypte, tsss, mss is het toch niet toevallig,
nen engelsman met landrover kreeg gisteren de rekening om zijn auto terug te krijgen 430.000 egyptische pond, hij lachte wat groen
dsu mensen je weet he, als je overland africa wil doen, kom niet door egypte,
de ferry van en naar sudan geeft massas problemen langs egyptische zijde

anyway, een vriendelijke groet en tot de volgende

dries