Kazachstan
Door: dries
Blijf op de hoogte en volg dries
25 December 2015 | Kazachstan, Alma-Ata
de resterende dagen in wachten op een visum verliepen min of meer gelijkaardig, de zoektocht naar een nieuw ministatief is ook aangebroken, maar uitgebreide elektronicawinkels is hier nog geen bekend concept, en de zeldzame camerawinkels zitten verborgen tussen de vele fotowinkels. ik gaf de zoektocht al snel op. ik deed wel wat ik reeds lang niet meer geprobeerd heb, neem een random bus en kijk waar je uitkomt, soms is't interessant, soms ook helemaal niet, de laatste keer moet van in korea geleden zijn, en daar zat ik reeds zeer lang op de bus toen ik tot het besef kwam dat de bus geen eindhalte had, hij reed in cirkels... in bishkek bracht de bus me ver uit de stad alwaar ik een landelijke wandeling deed (in korte broek wegens wastijd en met massagestaar tot gevolg, zelfs de koeien konden hun ogen niet geloven)
en de volgende dag ging ik opnieuw de baan op na ophalen van mijn visum, de route via kazakhstan leek me de meest interessante. mijn eerdere haast om terug op de baan te zijn is als bij toverslag verdwenen, eenmaal ik wist dat ik binnenkort weer china binnen zal trekken was mijn geweten gesust, en met een open geest verliep voorspoedig. na vele interessante ontmoetingen belandde ik in almati, het plan om de chinese grens te halen voor het weekend verviel dankzij het aanbod van nieuwe kennissen om me in de stad rond te leiden. almati en kazachstan is nog een stap dichter naar rusland en dat moge duidelijk zijn, ik heb den indruk dat er veel russische steden zijn die minder russisch zijn dan almati. met alles erop en eraan, mijn overgebleven kyrgyzische som werden met veel moeite omgezet naar kazachse tenge, met veel moeite omdat de wisselkantoren die overal te vinden zijn uitverkocht zijn, en geen tenge meer hebben, de kazachse munt is blijkbaar net als de kyrgizische munt op slecht niveua beland, en iedereen hier wisselt bijgevolg alle buitenlandse geld in tegen hogere koersen dan gewoonlijk, en dus zijn de meeste wisselkantoren simpelweg uitverkocht, met lange wachtrijen tot gevolg in de weinig nog werkende plekken, een circus die ik nooit eerder heb gezien en die thuis in het eurotijdperk simpelweg niet meer kan voorvallen (niet iedereen heeft wel een of andere hoeveelheid geld liggen he).
mijn nieuwe vrienden wilden ook hun roebels omwisselen maar daar kwam weinig van in huis. bijgevolg betaal ik hun nafte. het koppel is er een uit de duizend, de vrouw is 10 jaar ouder dan de vent, en ze leerden elkaar kennen via tinternet, en geen idee hoe het werkt, want het lijkt me zowat de onmogelijkste combinatie ooit, maar hij liet alles in irkutsk achter en verhuisde naar almati. het is niet het eerste rare internetliefdesgeval dat ik hier heb mogen aanhoren, ik kwam een afrikaan tegen die naar hier verhuisd is voor de liefde van zijn leven, hij liet alles in kenia achter voor een leven in the states, en via via via en na date in london verhuisde hij voor een meiske dat geen woord engels sprak toen ze hem leerde kennen, naar een land waar geen zwarte hem voorging (alleja das niet echt he, maar ze zullen zeer zeldzaam zijn in kazachstan).
ik genoot de rest van het weekend van het gezelschap van een enigzins eenzaam koppel met beperkte middelen, die toch hun best deden om alles met die middelen alles uit de kast te halen om den toerist de cultuur en de stad te laten zien, met banya (wederom met folterpraktijken) en zelfs restaurant bezoek en alles erop en eraan. geloof me vrij geld maakt niet gelukkig als ik hen zie.
ik heb de stad met moeite gezien, of toch zeker niet op toeristisch vlak, maar twas wel zeer gezellig
ik bedenk me net dat ik best wel genoeg gedaan heb, maar dat dit de belangrijkste observaties zijn die ik kan bedenken, het zal waarschijnlijk aan de focus liggen.
na een laatste nacht in almati, (met een dronken rus die de helft van de kamer onderpiste, en er dan in ging liggen slapen) zat het erop. op naar de grens, ik verliet de stad wat moeizaam en kwam 5 minuten te laat aan de grens aan 400km verderop, had ik nu maar niet gestopt om te eten dan was ik vandaag reeds in china.
ik had er geen rekening mee gehouden dat de grens zo vroeg zou sluiten, maar met die 2 uur tijdsverschil...
ik zou moeten buiten slapen bij siberische temperaturen zonder eten vannacht, want mijn kazachs geld was opgebruikt. bij navraag in de gostinitsa 500m verderop bleek het 4000 tenge voor een nacht, ik lachte wat zuur en haalde mijn overschot geld boven, een mix van kazachs kyrgizisch en nog enkele chinese, 682tenge 206som en 6,5 yuan en de man keek ernaar en zei, ok, maar ik zal de andere bedden ook nog verhuren he. ik dacht eerst dat het pure liefdadigheid was, maar in de winter komt hier gewoon geen kat, dus alles zal meegenomen zijn voor hem.
en terwijl ik daar mijn avonduren sleet telde ik de dagen, 2 dagen naar kerstdag en 9 naar nieuwjaar met voor de boeg nog een grenspost en 5000km, dat zal een nieuw record kunnen worden maar met een tempo van +-600km per dag moet dat lukken, ik zal chance moeten hebben... laat ons kerst gewoon negeren, dat wordt hier toch niet gevierd
en de volgende dag ging ik opnieuw de baan op na ophalen van mijn visum, de route via kazakhstan leek me de meest interessante. mijn eerdere haast om terug op de baan te zijn is als bij toverslag verdwenen, eenmaal ik wist dat ik binnenkort weer china binnen zal trekken was mijn geweten gesust, en met een open geest verliep voorspoedig. na vele interessante ontmoetingen belandde ik in almati, het plan om de chinese grens te halen voor het weekend verviel dankzij het aanbod van nieuwe kennissen om me in de stad rond te leiden. almati en kazachstan is nog een stap dichter naar rusland en dat moge duidelijk zijn, ik heb den indruk dat er veel russische steden zijn die minder russisch zijn dan almati. met alles erop en eraan, mijn overgebleven kyrgyzische som werden met veel moeite omgezet naar kazachse tenge, met veel moeite omdat de wisselkantoren die overal te vinden zijn uitverkocht zijn, en geen tenge meer hebben, de kazachse munt is blijkbaar net als de kyrgizische munt op slecht niveua beland, en iedereen hier wisselt bijgevolg alle buitenlandse geld in tegen hogere koersen dan gewoonlijk, en dus zijn de meeste wisselkantoren simpelweg uitverkocht, met lange wachtrijen tot gevolg in de weinig nog werkende plekken, een circus die ik nooit eerder heb gezien en die thuis in het eurotijdperk simpelweg niet meer kan voorvallen (niet iedereen heeft wel een of andere hoeveelheid geld liggen he).
mijn nieuwe vrienden wilden ook hun roebels omwisselen maar daar kwam weinig van in huis. bijgevolg betaal ik hun nafte. het koppel is er een uit de duizend, de vrouw is 10 jaar ouder dan de vent, en ze leerden elkaar kennen via tinternet, en geen idee hoe het werkt, want het lijkt me zowat de onmogelijkste combinatie ooit, maar hij liet alles in irkutsk achter en verhuisde naar almati. het is niet het eerste rare internetliefdesgeval dat ik hier heb mogen aanhoren, ik kwam een afrikaan tegen die naar hier verhuisd is voor de liefde van zijn leven, hij liet alles in kenia achter voor een leven in the states, en via via via en na date in london verhuisde hij voor een meiske dat geen woord engels sprak toen ze hem leerde kennen, naar een land waar geen zwarte hem voorging (alleja das niet echt he, maar ze zullen zeer zeldzaam zijn in kazachstan).
ik genoot de rest van het weekend van het gezelschap van een enigzins eenzaam koppel met beperkte middelen, die toch hun best deden om alles met die middelen alles uit de kast te halen om den toerist de cultuur en de stad te laten zien, met banya (wederom met folterpraktijken) en zelfs restaurant bezoek en alles erop en eraan. geloof me vrij geld maakt niet gelukkig als ik hen zie.
ik heb de stad met moeite gezien, of toch zeker niet op toeristisch vlak, maar twas wel zeer gezellig
ik bedenk me net dat ik best wel genoeg gedaan heb, maar dat dit de belangrijkste observaties zijn die ik kan bedenken, het zal waarschijnlijk aan de focus liggen.
na een laatste nacht in almati, (met een dronken rus die de helft van de kamer onderpiste, en er dan in ging liggen slapen) zat het erop. op naar de grens, ik verliet de stad wat moeizaam en kwam 5 minuten te laat aan de grens aan 400km verderop, had ik nu maar niet gestopt om te eten dan was ik vandaag reeds in china.
ik had er geen rekening mee gehouden dat de grens zo vroeg zou sluiten, maar met die 2 uur tijdsverschil...
ik zou moeten buiten slapen bij siberische temperaturen zonder eten vannacht, want mijn kazachs geld was opgebruikt. bij navraag in de gostinitsa 500m verderop bleek het 4000 tenge voor een nacht, ik lachte wat zuur en haalde mijn overschot geld boven, een mix van kazachs kyrgizisch en nog enkele chinese, 682tenge 206som en 6,5 yuan en de man keek ernaar en zei, ok, maar ik zal de andere bedden ook nog verhuren he. ik dacht eerst dat het pure liefdadigheid was, maar in de winter komt hier gewoon geen kat, dus alles zal meegenomen zijn voor hem.
en terwijl ik daar mijn avonduren sleet telde ik de dagen, 2 dagen naar kerstdag en 9 naar nieuwjaar met voor de boeg nog een grenspost en 5000km, dat zal een nieuw record kunnen worden maar met een tempo van +-600km per dag moet dat lukken, ik zal chance moeten hebben... laat ons kerst gewoon negeren, dat wordt hier toch niet gevierd
-
25 December 2015 - 12:18
Thuis:
Wij zitten in aangenaam gezelschap. In de zetel, met n zelfgemaakte porto, vliender, hapjes,...
En ondertussen je foto,s bekijken op t groot scherm.
Een bedenking die hier kwam: t chinees nieuwjaar valt da nie in februari?
Kerstkussen en n zalige hoogdag!
-
25 December 2015 - 12:22
Kristof & Griet:
g:Oleeee olee troef nr één van kerstdag:ik ben weer ingestapt in het bloglezen!! Laat ik het maar op de buik steken, dat ik wa achterop hobbelde B-)) Jach en... dat is zoglik met een goeie soap hé, als je er een paar gemist hebt wilt een mens ook nie vanachter beginnen.
Maar dus, n olijk kerstfeest en veel succes met je route! Ergens dachten wij, euh tiens Kazachstan was toch al dichter weer bij ons, dus de back in China move verstaan we nie helemaal maar dat zal volledig aan onze benevelde geest liggen, alwaar we straks nog een geut extra gaan bijkippen, zij het bij mij in geheel onschuldige versie;de real stuff houden we ons op alle vlakken tegoed!
tsjing!
X kristof griet en de dikkie -
27 December 2015 - 14:23
Noly:
Wie of wat bepaald die deadline? Ik zal hier nog maar eens het blokje omlopen langs de s heers heinsweg en misschien een haas nalopen maar dan nog ben ik hier in geen tijd terug bij af... -
27 December 2015 - 16:17
Orion:
Wel hebben we ooit, geen vuurschaal aan de stal dit jaar. Geen nootjes, geen porto, geen worstjes, tzijn rare tijden, ik zou nochtans gezworen hebben op mijn zwaard dat er andere jaren wel altijd beweging was met kerstavond... Dries, tis goed voor ene keer he! -
30 December 2015 - 08:21
T Els En Co:
Ook via oostnieuwkerke toch nog gezellig eindejaar ginder ver en vele chance en reisplezier in 't nieuwe jaar.
Veel toffe ontmoetingen met mensen en culturen en een goeie"engelbewaarder"
Merci trouwens voor alle interessante en aangename reisverslagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
