via francigena

...

soms weet ik niet echt waar ik het heb, gisteren was zo'n dag waarvan je nauwelijks kan begrijpen hoe hij juist in elkaar zit. Firenze verlatend wist ik niet echt wat het beste plan was, ik besloot de weg noordwaards langs de kust te gaan opzoeken, de S1 zou waarschijnlijk wel liftbaar zijn richting genua en van daaruit heb ik weer meerdere opties, richting nice of turijn, of zelfs nog via milaan. en dat wil zeggen dat ik eerst toch naar pisa moet. niet voor de toren, wel voor de baan. ik kwam onlangs een student ingenieur tegen die zo onder den indruk was van die toren, hij dacht dat ze die toren express zo scheef hadden gebouwd. het leek me best hem in de waan te laten. wegwandelen uit Firenze was zoals steeds wegwandelen uit een grootstad eerder eentonig en ietwat frustrerend, omdat de gemiddelde mens niet begrijpt dat je de weg vraagt naar een stad die in hun denken enkel per auto bus of trein te bereiken is. en de wegen zijn meestal ook niet erg wandelvriendelijk, dat een auto die uitweek voor mij opt laatste moment de spiegel van een tegenligger afrijd, is niet de eerste keer, en zal waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn, ik wandelde gewoon verder want de vloeken en beschuldigende blikken in mijn richting waren weinig vriendelijk. dan moet je maar niet aan te hoge snelheid de bocht willen afsnijden eigen schuld dikke bult. liften in de bebouwde kom is altijd wat minder aangenaam en makkelijk, en dus sla ik die fase vaak over te voet. in dit geval kwam na Firenze, een opeenvolging van vele kleine dorpskernen die met lintbebouwing aan elkaar waren gegroeid, en zo bleef die behuizing maar aanhouden, in had uiteindelijk reeds 20km in de benen vooraleer de weg vrijkwam liften dan maar. en als je te ver uit de bebouwde kom bent dan stoppen mensen minder rap uit snelheids- en veiligheidsoverwegingen. goeie liftplekken kunnen schaars zijn. frustraties stapelden zich een beetje op in combinatie met veel te warme middagsuren en ik was voor de zoveelste keer aan het vloeken op die stomme Italianen die liften maar niet leken te begrijpen. liften is niet illegaal in italie, maar de gemiddelde mens denkt van wel, omdat voor iedere op en afrit een groot plakkaat , NO HITCHHIKING staat, je mag immers (net als overal in Europa) niet op de autostrade gaan staan. de vele schreeuwerige plakkaten zorgen ervoor dat mensen die het niet zeker weten denken dat het altijd verboden is. als je daar nog de bijkomende groeiende angst voor alles en iedereen die niet 'normaal' is bijtelt dan raak je niet ver meer. en ik denk voor de zoveelste keer, bah, waar gaat het met de wereld naar toe...de wereld echter besloot me te melden dat ik het weer maar eens verkeerd voor had. toen langs een smal lang recht stuk baan een auto stopte terwijl ik mijn duim zelfs niet op had gestoken en me meenam naar empoli was ik al lang tevreden, men vertelde me over de pelgrimstocht in de buurt, de viafrancisblabla, jaja daar heb ik een stuk van gewandeld antwoord ik direct en ik kreeg een appeltje voor de dorst. ik werd afgezet op de baan naar sanminiato, met de melding : daar moet je zijn, nog een kilometer of 10. oke dan, waarschijnlijk zal ik daar ergens wel een plekje vinden om te kamperen, en bedacht me na enkele kilometers dat ik na de hete middaguren niet meer afdoende water zou hebben om te koken savonds en smorgens koffie te zetten, (ik had immers verwacht al in pisa te zijn). nauwelijks was het idee bij me opgekomen of ik werd achternageroepen en gelopen van Paolo, ik vroeg me al af wat ik nu weer verkeerd had gedaan. maar de man gaf me een hand en een grote fles water zonder veel verdere uitleg. grazie mille. das toevallig. en nog een weinig verderop zwaait een jongeman me richting parking. i saw you wankling, you remind me of myself the last few years, i just got home from 2 years on the road, where are you going? i don't know, my plans seem to change a lot, san miniato? prefect, you should walk the via francigena, you'll love it. blijkt dat de pelgrimage hier, niet dezelfde is als de via franciscana. hij zet me af in san miniato, waar ik me de ogen uit het hoofd kijk, want dit is mooi. ik dropt me voor een minihostel, een pelgrimshostel, 2 minuten voor sluitingstijd. ze zijn slechts 2uur open per dag. toeval bestaat niet . tot zover het pisaplan we gaan morgen een andere pelgrimage tegemoet.

ik sla even een stuk tekst over tussen gubio en san marino en firenze wegens nog niet getypt, (heb te veel gelezen de laatste dagen) maar ik weet niet of deze rouet dorpen en steden kruist, ik ga ervan uit dat ik de komende dagen weinig internetverbinding zal hebben. we zien wel waar we uitkomen .