korea, the south

ik ben nog niet in het noorden van korea, en vrees dat de landsgrens nogal zwaar bewaakt zal zijn, het zal er me niet van weerhouden om een kijkje te gaan nemen aan die grens, iets doet me vermoeden dat het gelijkaardig zal zijn met de israelisch-syrische grens in den tijd. ons land ligt bezaaid met soldatengraven van overal ter wereld uit de wereldoorlogen, we zijn het zo gewoon dat we er niet meer bij stilstaan, en we zouden zelfs vergeten dat ook de belgische soldaten elders sneuvelden. ik werd hier bij een eerste blik op de kaart herinnerd aan die kennis uit een ver hoekje van mijn geheugen, de belgen vochten mee in de koreaanse oorlog van 50-53, en er is blijkbaar zelfs een belgisch kerkhof, maar dat is zoals gezegd dus toekomstmuziek, eerst de realiteit.

let's state the obvious, korea is een ander land....
en mijn eerste indruk liet te wensen over. na al die tijd aanpassen aan die jappen die links rijden, rijden ze hier toch wel weeral aan de verkeerde kant van de straat zeker? lap. en de koreaanse vrouwen zijn fancyer, dus op het eerste zicht sneller omdat ze meer moeite doen, in realiteit lijkt het me enkel goede camouflage (maar tis nu ook niet dat ze lelijk zijn he), en dan het ik het nog niet over de basiskennis dat vrouwen die meer moeite doen moeilijkere karakters hebben, das recht evenredig (of is dat enkel mij opgevallen? het brengt een mogelijke discussie naar boven, namelijk waar stoppen de feiten en starten de meningen?)
al dat japans leren spreken en lezen (niet dat ik er veel aan overhoud) voor niks, ze klappen hier geen japs, tvoordeel is wel dat ze hier enige tijd geleden slim genoeg zijn geweest om die chinese tekens buiten te smijten, dus geen 5000 tekens meer te leren, maar de weinige die ik ken zijn dus nu nutteloos. hun hangul ziet er op eerste zicht uit gelijk chinees, maar tis logisch en der zijn slechts 24 letters, (21 als je de 4 ypsilons met klinker elimineert) het lezen zal enige oefening vergen, maar ontcijferen is zeker doenbaar. blijvend probleem, je kan het dan al lezen, dan weet je nog steeds niet wat het wil zeggen he. bijkomend probleem, der zijn zo weinig klanken en ze liggen zo dicht bijeen dat heel veel dingen heel hard op elkaar trekken (in busan ging de metro naar rechts naar jangsan en naar links naar yangsan, kwestie van duidelijkheid) veelal zijn er in de steden onderschriften in normale letters, maar dan zijn ze verkeerd, want als je ze op zijn engels uitspreekt dan ist mis, en op zijn vlaams ist ook mis, op den duur schrijf ik dingen 4 keer op, in hangul, in normale letters, zoals jet uitspreekt volgens hen en zoals het klinkt volgens mij.
ik loop trouwens wat verloren, ik wil wat meer tempo maken en ik heb eigenlijk echt geen zin om in diepte te gaan, maar dan doe je het land onrecht aan, en aldus kan ik niet beslissen wat ik wel of niet wil zien en doen, of waarheen ik ga, en wat ik oversla. combineer dat met de wetenschap dat korea zo'n land is waar ze denken dat ik lift omdat ik te dom ben om de bushalte te vinden, en een landkaart waar alle wegen in aanleg ook op staan zonder onderscheid, en dan loopt het helemaal in het honderd.
een moeilijker liftland is over t algemeen geen probleem, zolang je maar op de juiste weg staat, en dan is de boodschap simpel genoeg over te brengen, als de wegen nog niet bestaan, of de stadsnamen klinken zoals 2 dorpen verder in de verkeerde richting en nog steeds geen mens die engels verstaat, dan sta je al eens langs de verkeerde baan en dan wordt het ietsje ingewikkelder.

busan was alvast de moeite, een grootstad uitgespreid over meerdere valleien en dus uitgestrekt en groot, maar als je 10 minuten wandelt van gelijk waar dan kan je zo offroad als iets zitten. ik stak bvb zelfs een berg over op zoek naar de metro. ik bleef in busan uit besluiteloosheid plakken, en nam intussen nog een dag rockfestival mee. in belgie moet je goed gek zijn om een moshpit binnen te gaan, hier was het op sandalen geen probleem. van buitenaf leek het hetzelfde, maar binnenin was er weinig geduw en getrek, in belgie houden uw buren u recht, hier blijft iedereen in evenwicht, ik denk dat ik (samen met ne zwitser en een russische) het evenwicht van de groep en menig individu danig in de war heb gestuurd. en ik vraag me trouwens af waarom ik dan telkens ook weer moet headbangen, 3 dagen later doen mijn nekspieren nog zeer, ik zal oud worden zeker? maar het was wel het beste feestje in tijden.
ik werd er trouwens pijnlijk op gewezen dat het kortetermijngeheugen me goed heeft liggen gehad met dat russisch. ik kon geen woord uitkramen tegen dat vrouwmens, en menig hersenpijniging later kan ik me slechts een woord of 3 herinneren. waarschijnlijk zal ik me op 1 taal moeten focussen als ik echt iets wil leren.

de koreaanse mentaliteit baart me echter zorgen, ik krijg er kop nog staart aan, bijvoorbeeld soms lijken ze op de jappen maar ook tegelijk op de russen, de 2 buren hebben duidelijk hun invloed gehad, en die 2 leken me kompleet onrijmbaar, rusland en japan zijn twee uitersten. mss moet ik het wat tijd geven om het te begrijpen want tis natuurlijk niet zo simpel als dat. als het een troost mag zijn ik voel me alvast weer op mijn gemak. ik had het niet beseft, maar de japanse cultuur en afstand en respect draag je na drie maand duidelijk met je mee, in zoverre dat ik er blijkbaar zelf ook ongemerkt afstandelijker en geslotener van werd. tis maar een dag na aankomst hier dat ik besefte dat er een last van mijn schouders was gevallen, vrije ademruimte.

en ook het weer speelt met mijn voeten, tis hier zo heet dat je er gek van wordt, ik begin zelfs siestas te overwegen, maar ik heb nu juist 6 dagen in een hostel geslapen en de eerste nacht dat ik buiten wil slapen, natuurlijk, regen. in japan heb ik de capsulehotels links laten liggen, net zoals de mogelijkheden om te slapen in de manga en internet cafes, of zelfs de karaokebars. toen ze me hier vandaag dropten aan een sauna met de mededeling dat ik hier kon slapen ook fronste ik toch even de wenkbrauwen. in een sauna??? we zullen straks zien hoe dat afloopt.

de sauna was geen probleem wel nogal raar om uit te dokteren hoe of wat het juist in elkaar zit, maar eenmaal dat alles in kannen en kruiken was was het vooral, nat en heet,
de kerel die me bij mijn kloten greep om zijn verbazing te uiten over het velleke was er mss wat over...en slapen blijkt meer dan normaal, blijkbaar gaan de koreanen ervan uit dat als je dan toch in kuuroordstemming bent, dat daar rust bijhoort, en als die rust nu toevallig de hele nacht duurt,... en dan lig je in een balzaal in gevangenisplunje, mannen bruin vrouwen roos en kinderen groen. kwestie van toch het onderscheid te zien he. een hotel is het echter niet direkt te noemen, want meer dan een matje krijg je niet, geen kussen, geen laken, maar tis droog en warm, alleja of koud, laat het ons kamertemperatuur noemen, mij hoor je niet klagen voor 7 euro, ik ben geweekt, zelfs de zwarte zolen van mijn voeten kreeg ik bijna weer proper. persoonlijk niet mijn stijl, tis niet voor alle dagen, maar zeker voor herhaling vatbaar, vanavond zal ik weer lekker buiten slapen, en natuurlijk regen....

ik ben het overzicht kwijt van wat ik wel en niet heb vermeld, wegens te veel in stukken en brokken getypt. tis zeker niet af, maar terwijl ik nu even moeilijk vindbare wifi heb gevonden dan toch een update.

kort overzicht, ik was in busan, gyongju, yeongcheon, daegu, goryong, haeinsa, en nu geochang (alle namen bij benadering) en het liften gaat moeizaam,