noordwegen

ok opnieuw dan maar, ik ben al meerdere malen aan dit verslag begonnen maar telkens gebeurt er wel iets dat ervoor zorgt dat de vorige versie onmiddelijk gedateerd is. mss kan ik het beter in 1 keer afwerke, wegens veel te vertellen, is het kort en bondig omschreven, de lyrische versie mag je er zelf van fantaseren.

de checklist van de reis :
-pj verslaan bij liften, check
-helemaal naar het noorden liften,
-noorderlicht, check
-poolnacht of pooldag, check (alleja, theoretisch)
-noordkaap, check

zondag kwamen we savonds aan in tromso , snel en goedkoop eten werd 10 hamburgers in de burgerking, internet ter beschikking en pj boekte zijn vliegtuigticket naar huis. even later waren we op weg, want vanavond hadden we de grootste kans op poollicht, weinig wolken en hoge voorspellingswaarden, dus werd ons enige doel zo snel mogelijk de stadslichtpolutie achter ons laten, wegwandelen en buitenslapen bij de voorspelde maxima van -6 (onze kroon was nog niet gevallen dat die -6 dagmaxima waren, niet nachtminima), we waren nauwelijks een kilometer ver of we zagen tussen de straatlampen door een grijsachtige wolk langzaam vervormen, poollicht? high five, jawel doel bereikt, nu nog uit die lampen weggeraken om er op't gemak te kunnen van genieten. 2 uur later sloegen we af van de hoofdweg en kwamen snel tot de conclusie dat sneeuwschoenen best wel practisch zouden kunnen zijn in diepsneeuw, na enige tijd strompelen en vloeken langs een langlaufpad kwamen we bij een bord dat heel mooi militair skifegebied heette, onze eerste conclusie was dat de militairen er wel mee zouden kunnen leven dat we langs hun skipiste kampeerden, de gevorderdere conclusie was dat wakker worden op een schietterein misschien toch niet het veiligste plan was. we legden ons dan letterlijk maar neer bij een sneeuwbed, en onze lange dag eindigde in de kou en mineur, want het poollicht was verdwenen.
smorgens pakten we zo snel mogelijk onze zakken (lees ontelbaar keer vervroren vingers ontdooien en weg en weer warmwandelen tussen het pakken in) maar eenmaal we vertrokken waren volgden we het langlaufpad bergop, boven aan een bergmeertje (ijsvlakte) gekomen kwamen we tot de conclusie dat berghutten in noorwegen met een ander systeem werken, geen lid => geen sleutel => geen berghut => geen nut hier te blijven op deze idyllische poollichtlocatie.
terug naar tstad dan maar, auto huren en ver van alle licht rijden, want vanavond was volgens de voorspellingen onze laatste kans, vanaf morgen wolken.
een jeugdherberg in de bergen 150km verder? ideaal.

en weg waren we voor enkele memorabele dagen.

150km over ijswegen rijden, jeugdherberg volboekt, goedkoop hotel zoeken in Finland, alles behalve 5 sterren hotel gesloten, 300km rijden, rendieren op de baan, thermometer stopt met dalen bij -30°c (technologie pfft), 100km rijden, aurora borealis proberen fotograferen, vingers vervriezen en frustratie bij weinig succes, om 2u snachts stoppen en slapen in auto die we laten draaien wegens -40°, wakker worden, tank bijna leeg, spannend tot in tankstation waar de pomp niet meer werkt bij -37, auto wil niet meer starten, 7 liter nafte uit de reservebidon van het tankstation, en wederom spannend tot volgende tankstation een uur verderop.
tanken bij -20, en 300 km rijden naar noordkaap, waar het slechts -1 is, gigatisch hostel voor ons alleen, overslapen, in kolonne achter sneeuwruimer naar noordkaap tussen 10 auto's hollanders (pff), 71° noord, en in kolonne achter sneeuwruimer terug naar af, 250 km rijden naar lakselv hostel, onderweg stoppen voor dolomieten versteende trollen, en overspoeld worden door noorderlicht, overal en fenomenaal, vervrozen vingers en fotofrustraties, en zweren dat je nooit nog foto's zal proberen maken van aurora borealis, en daardoor eindelijk kunnen genieten van het fenomenale schouwspel, pj voorspelt nog beter poollicht en dat hij ongelofelijke fotos zal trekken savonds, frustraties tijdens het autorijden omdat je niet naar de hemel mag kijken maar op de baan moet letten, jeugdherberg gesloten,
lokaal hotelletje, lokaal dineetje, sauna te heet , sneeuwafkoeling te koud, sauna te heet, sneeuwafkoeling te koud, sauna te heet, koude douche, rum, bier, whiskey en wijn, en de fenomenale fin die ons uit onze zetel sleurt voor aurora borealis van de bovenste plank, pj heeft nog niet gezworen dat hij geen foto's meer zal trekken, ik sta te genieten van de skyfox, räven van hoofd tot staart in grote hoeveelheid, van radioactiefgroen tot roze en violet en met geluid (denk ik). te kort slapen, kater, en afscheid van pj die de auto terugrijd naar tromso, (bedankt voor het intressante gezelschap en ik verwacht nog uw versie van de feiten)
tegen alle advies in bij -17 richting zuiden en kou liften (de logica?), wandelen, lift naar karasjok, onderweg een kristalregenboog rond de vuurzee die de zon moet zijn, en die voor vele mensen voor het eerst sinds november terug aan de horizon verschijnt, 3 wensen doen, liften bij -31, welcome to suomi, liften bij -35, koud, uitgelachen worden met mijn synthetic suicide clothes (only natural fiber can keep you warm here), liften bij -25, en afgezet worden in santa clause town, met name rovaniemi, tis hier warm, slechts -17, laplandrally bezet alle goedkope kamers, maar ik geniet na van de kristallen die de hele dag overal in de lucht zweven, onzichtbaar op het blinken na, sublimatiekristallen van de eerste zon. wat een natuur, ongelofelijk.

op de bovenstaande checklist kan ik naar het noorden liften niet afvinken, maar ik heb vandaag gezien, dat het mogelijk is en was, en ik kwam tevens tot de conclusie dat scandinavie, zijn schoonste natuurbeelden voor de winter spaart, als ik het ooit opnieuw doe, dan is het met mobilhome, want dit stukje wereld is daarvoor gemaakt