halfway

met een dikke merci aan sandra in haar notitieboekje voor evil schemes and secret plans namen we afscheid van göteborg. een gehaaste wandeling door het bos later (want we waren wederom te laat vertrokken) stonden we aan de aangeraden oprit. en na enkele minuten was reeds duidelijk dat we hier enkel kostbaar daglicht aan het verliezen waren, en de bus bracht ons naar een alternatief. op die locatie waren wel auto's, maar vlot liften, dat was buiten de zweden gerekend. we splitsten ons weer op, en 3 auto's later sprong pj in zijn eerste lift van de dag, ik heb hem sindsdien niet meer teruggezien. Maar wederom een vloek omdat pj er weer vandoor was, en met zijn geluk ongetwijfeld een rechtstreekse lift naar stockholm. Maar 5 minuten later mocht ik me gelukkig wanen met een lift van 4 mijl met een betonmixer, het kwam de frustratie niet ten goede.
ik belandde kort daarna in jonkoping op een oprit waar geen plaats was om te stoppen zonder de zeer drukke doorstroom te beletten. en dan begon mijn oprittentocht, ik deed uiteindelijk 5 opritten te voet in jonkoping, om op een verlaten oprit meegenomen te worden tot 1 oprit verder, huskvarna , en daar passeerde 15 minutenlang niet 1 auto. de wandeltocht ging verder en na 4km kwam ik op een oprit terecht waar zowat elke 5 minuten 1 auto passeerde, ik werd uiteindelijk bij valavond (16u) opgepikt, en afgezet aan een druk tankstation, waar bijna geen autos van de autostrade kwamen tanken. ik zag pj reeds glunderend zitten bij zijn vamp in uppsala. terugliften naar jonkoping was de enige lift die ik kon te pakken krijgen, en die nam ik dan ook, terug naar af. maar de vriendelijke man dropte me netjes aan een groter tankstation, waar geen kat was. toen na enige tijd een auto kwam tanken mocht ik wel mee, om wederom gedropt te worden aan een verlaten tankstation. (alsof die zweden nooit taken). gefrustreerd besloot ik toen om te zeuren, ik zou de bus nemen naar stockholm zodat ik toch niet hopeloos achter kwam te zitten op pj, een uurtje later wandelde ik langsheen de sporen het station binnen. en bleek dat de laatste trein en bus naar stockholm reeds lang vertrokken waren (de kost van 35euros uitgespaard, hiep hoi) en niet veel later koos ik mijn wandelrichting op om nogmaals een andere oprit te gaan verkennen en zo morgen vlot te kunnen vertrekken. nog een internetcheck en hamburger bij max, en slapen onder een brug. zonder frustraties, want pj was ook gestrand in jonkoping.

ik werd frisjes wakker bij het ochtendgloren, gewekt door het geluid van een fotonemende voorbijganger (ik lag te midden het voetpad) 5 min later was ik terug op weg, want de ochtendspits stond blokvast boven mijn hoofd terwijl ik sliep, en ik moest het geen 3 keer vragen of ik was ermee weg, ik kan dan nog zeggen dat het daarna weer stroef liep, want nog 2 maal zocht ik vandaag mijn heil in te voet een betere plaats vinden, maar de liften die ik ervoor in ruil kreeg waren geld waard. en tegen dat duisternis viel zat ik in een rechtstreekse lift naar sundsvall.
pj is nog vermist, hopelijk is hij minder gefrustreerd dan ik gisteren, inmiddels kan ik zeggen dat ik een eland en een rendier heb gezien, het halfwegpunt van zweden bereikt en in de winter ben aangekomen. en dat alles op de laatste 100km, noorderlicht zal voorlopig nog even moeten wachten, maar als het meezit kan alles.
morgen hopelijk umea