les wallons

les wallons




dag 5
na een te rustige dag en een rusteloze nacht, begon de dag slecht, all saad had den hof zo goed als geploegd.
ik had hem vannacht om de schade te beperken hem nog wat korter gestoken, en om hem gerust te stellen mezelf letterlijk voor zijn neus gelegd om te slapen. het mocht niet baten hij voelde zich niet op zijn gemak en dus moest en zou er gepatroullieerd worden. na een slaperige interventie was het wat beter, maar vanals ik onder zeil ging was hij niet op zijn gemak.
nuja vanmorgen dan overal opengetrappeld stront gaan verzamelen, gazon terug in zo aanvaardbaar mogelijke staat brengen. niet dat het elke dag gebeurd, maar die man zal toch ook nooit meer een paard te slapen leggen vrees ik, ik heb hem ook niet meer gezien.
ik had hem vastgebonden aan een remorke om op te zadelen, (bij gebrek aan beter) ik was net de tweede kant van de singel aan het vastmaken en dan opeens paniek, dat gebeurt wel eens, maar meestal loopt het zo niet uit de hand want door de paniek beweegt de remorke, en door de beweging van de remorke escaleert de paniek. door de escalerende paniek valt het zadel af, zonder te vallen en angt dus opeens onder zijn buik, nog grotere paniek.
en dan werd de vraag: hoe stop je een paniekerend paard met een remorke op een halve meter van zijn gezicht gebonden en zijn zadel op zijn buik van het ganse gazon te ploegen? antwoord: onmogelijk. het gazon wel wel het laatste van mijn gedachten want de kans dat all saad zichzelf flink bezeerde was iets belangrijker en zelf tussen komen was er zonder gevaar zeker ook niet bij. uiteindelijk kreeg ik hem een 25tal meter en enkele pirouettes later dna toch kalm genoeg om in 2 seconden het zadel te droppe konn en de remorke los te maken. een laatste achterwaartse steigering later was hij ver genoeg van alles verwijderd dat hij weer bewust wilde luisteren.
nog een wandelingetje om zijn stress en mijn adrenaline weg te werken en aanschouw de realiteit, een slagveld van zadel en tassen schoenen en stenen (die op de remork hadden gelegen). conclusie maak uw paard niet aan een mogelijks bewegend voorwerp vast. dat kon ik je op voorhand ook al zeggen, maar de waarom is toch zeer duidelijk opgefrist.
achja, herbeginnen vanaf nul, remorke, gazon , stront, stenen, zadel, zakken, schoentjes, en paard terug vastmaken aan... niets dan maar. het opzadelen van een paard dat niet stil kan blijven staan en niet vastligt is niet evident geloof me vrij. maar ook dat kon ik je op voorhand reeds vertellen.
we zijn er uiteindelijk allebij vanaf gekomen met wat schaaf- en snijwondjes, wat blauwe plekken en een uur en half tijdverlies. tot zover de vroege start.
de rest van de dag liep relatief rustig, gr gevolgd tot op het punt dat de bakker naar rechts was en de gr links, en daardoor weer enorme ommetoeren gedaan, alleja eigenlijk, niet want ik ging naar het zuiden, en de gr niet, maar de gr wist dat er daar opeens een schelde lag, en ik niet. dan toch maar door oudenaarde, ommewegje van een uurtje denk ik.
oudenaarde doorkruisen op ksa-uur is best wel grappig, de uniformen zijn duidelijk genoeg, en ze komen van alle kanten. de kans dat ik onherkenbaar was te paard was bestaande maar toch duurde het niet erg lang voor ik vriendelijke uitnodiging kreeg om vanavond de opening van hun nieuw lokaal te vieren. een zeer verleidelijk voorstel, zeker toen all saad al direkt een weide toegewezen kreeg, en ik wist dat ik alles zou kunnen krijgen wat ik nodig heb, goed doucheke, goed eten, goed drinken, goed internet. Maar de dag was nog niet ver gevorderd, en ik heb het voorstel met spijt afgeslagen.
na oudenaarde werd het duidelijk dat het platte vlaamse land verleden tijd was, voor de mensen die de koppenberg nog niet weten liggen, all saad weet hem wel liggen, hellingen hem onbekend, en begin maar met de koppenberg, dries das lastig, ist nog ver, ik ga hier stoppen om te eten, ik ga rusten, heb ik al gezegd dat dat lastig is? ik ga hier slapen, joepie tis plat, ah naar beneden? waarom? en nu weer naar boven? ge zijt gij niet helemaal goed zeker?
maar alles is beter dan langs de n60 wandelen, ben uiteindelijk hier ergens te velde gestrand, een slaapplaats toegewezen door ene werther van der sarren (iemand die die kent?) die zelf geen plaats had, en de baas van den outsider wilde me niet binnenlaten, had bijna de bunny kaart gespeeld (heeft ook gewoon geen plaats vr een paard) maar de buren wel, een ei-kwekerij, morgen ronse en dan zien we wel weer, moet dringend naar de supermarkt want mijn knorrmaaltijden minderen, (en das minder evident dan een bakker)




dag 6 zulzeke ronse oeugien(of zoiets)




zulzeke was de plaats waar ik verbleef, de zeer spraakzame moeder in contrast met de eerder zwijgzame vader, zeer vriendelijk , maar ook zeer voorzichtig, hij zal toch niet door den draad gaan he? hij zal toch niet te veel gras hebben he, hij zal toch zichzelf niet zeer doen, hij zal toch niet roken in het hooi he, onze honden zullen hem toch niets aandoen he,... met telkens een oplossing nog voor het probleem zich zou kunnen stellen, zeer vriendelijke mensen, ze lieten zelfs hun follietje (=pony) buiten slapen om hem gezelschap te houden
werther van der sarren passeerde nog met de vriendelijke uitnodiging om nog eens binnen te springen. ik heb er wat langer over gedaan om te vertrekken dan gewoonlijk maar dat zal met all saads linkerachterpoot te maken gehad hebben, alleja, of is het nu rechterachterpoot? rechts voor hem, links voor mij. deze morgen opgemerkt dat die wat gezwollen staat, hopelijk komt dat goed onderweg, ik heb hem wat minder belast vandaag, iets minder gereden en iets minder kilometers, hoewel dat wss iets te maken heeft met het aangename bezoek van noli en haar chauffeur van dienst.
ik zag er eerlijk gezegd wat tegen op om noli terug te zien, maakt dat het niet moeilijker voor haar? wat als ze niet meer in de auto wil? nodeloze zorgen, want het duurde wat voor dat de chauffeur me had gevonden op de wirwar van kleine wegen aan de waalse kant van de vlaamse ardennen. het was een aangenaam weerzien met een dolenthousiaste noli, voor 30 seconden, daarna wilde ze met de stok spelen, (alleja stok) en dan werd het me duidelijk dat ze de goede beslissing had genomen om thuis te blijven, in de verte werd geschoten, en ze kroop terug in de auto, waar ze slechts met tegenzin uitkwam om afscheid te nemen.
wat materiaal uitwisselen: die waterzuiveringspomp vliegt eruit, als ik ooit zover geraak dat ik die nodig heb dan zal ik een andere oplossing moeten zoeken, maar voorlopig was dat toch maar plaatsverlies, mijn klimtouw wisselen voor elektrische lint, wat eten inslaan, wat babbelen, en even later weer op weg, lieven is veel langer op zoek geweest naar me dan ik hem heb gezien, maar twas intussen al laat en ik moest nog op zoek naar een slaapplaats.
En dat wilde dan maar niet lukken. Op het nippertje dan een manege gevonden waar ik terecht kon. waar all saad onmiddelijk weer zoveel mogelijk moest tegenwerken om toch maar het punt te behouden dat ik telkens afga bij mensen met kennis (oftewel lag het aan de hengstige merries). nadat hij bijna door het raam was gekropen dan maar weer volledig opgesloten., en nu is hij rustig hij gaat een rustige nacht tegemoet. maar over waar ik ben kan ik u niets mededelen met als simpele reden dat ik het niet weet, ergens tussen frasnes en ath denk ik.
na een iets minder soepele start, kreeg ik uiteidelijk meer aangeboden dan ik nodig had, het aantal keren dat ik moest zeggen neen dank u, ben ik vergeten. zelfs de optie morgen een dag te blijven indien nodig. misschien ga ik er wel op in als all saads enkel niet beter is. zorgen voor morgen, nu ga ik rustig slapen.




dag 7 oeugien(of zoiets), ath, chièvres




vandaag de dag gestart met all saad die nog eens moest tonen hoe bang hij wel niet is van puttekes. terwijl ik zijn wondjes verzorgde, de enkel staat nog steeds gezwollen, de afweging genomen om te blijven, maar hoewel het zeker niet is verbeterd, ziet het er ook niet echt slechter uit. dus de beslissing viel, vertrekken, en in plaats van rijden wordt het een dagje stappen, zodat ik het toch niet erger maak.
motregen overschaduwde de dag. maar dat mag de pret niet bederven, ik vreesde al dat ik geen enkele winkel zou tegenkomen, toen ath in het vizier kwam, en zeer snel vond ik een beenhouwer met broodautomaat, check, alles wat ik nodig had. kan iemand me trouwens nog eens uitleggen waarom elke bakker en bounhouwer lekkere bloempotten naast hun deur posteren? telkens een gevecht om all saad ervanaf te houden. en telkens moet hij dan ook voor de deur zijn kakske leggen, typisch.

ath verlaten bleek minderevident, en wat aanvankelijk een rustige dag moest worden werd snel stresserend door een overmaat aan verker en tekort aan gras, daarna nog enkele kilometers langs de spoorweg wandelen, een gr die spoorloos verdwenen is, en een drukke baan afwandelen was ons deel. het werd allsaad wat te veel.
de ontmoeting met een vrouw die me gisteren binnenloodste in de slaapplaats was dan ook aangenaam, maar ik kon me zelfs niet meer inbeelden dat ik ze ooit ontmoet had, lag dat aan vermoeidheid of ben ik altijd zo goed met namen en gezichten? ze wees me vriendelijk de weg naar de dichtstbijzijnde manege, en niet veel later zouden we kunnen rusten. jammer dat ikk doorverwezen werd naar de gite 2 km verderop, waar niemand thuis was. het was vandaag dan ook weer op het nippertje en per ongeluk dat ik in het volgende dorp een kleine manege vond waar eigenlijk ook geen plaats was, maar waar ze er wel voor me maakten. na een lange zoektocht besluit ik zo dat hoewel ik in vlaanderen geen problemen had met slaapplaats, dit in wallonie wel eens lastiger kon worden... als morgen het ook zo word dan is alle toeval de wereld uit, ik zal zoiezo vroeger beginnen zoeken. to be continued

dag 8 vaudignies erbisoeul geen idee waar ik nu ben

het lijkt wel een verhaal van elke dag, geen idee waar ik nu ben, maar tis ook gemakkelijk, want ik kan dus niet verkeerd lopen. ik heb vandaag niet erg veel gedaan, wel een zeer schoone wandeling waarvan een groot stuk door de bossen zonder ook maar iets van beschaving te zien
wiens idee was dat ook alweer om geen tent mee te nemen?, ik zit voor het ogenblik onder een te snel en slecht opgespannen zeiltje te wachten tot het ergste van deze herfstbui voorbij is, alleen jammer dat de bui maar bijft aanhouden.
all saad staat er maar wat beteurtert bij te kijken, hij is doorweekt, ik krijg zowat medeleijden, ik had me nochthans voorgenomen geen medelijden te hebben, want hij wss toch al doorweekt, maar dan vant zweet hij liep zich hier op te jagen om niets. en intussen is zijn hooi doorweekt en zijn emmer met eten zal wss reeds half vol water staan, maar kijk niets aan te doen, ik kan hier voorlopig niet weg zonder zelf dooreekt te zijn, ben al blij dat mijn zakken grotendeels waterdicht zijn, vuile duitse fabricagefouten achterwege gelaten natuurlijk, maar zolang we niet met pak en zak gaan canyoning ga ik ervan uit dat de waterdichtheid aanvaardbaar zal blijven.
en daar gaan we voor de volgende ronde, is dat niet typisch aan herfstbuien dat dat plots begint en dan bijft aanhouden? ik hoop dat ik dat verkeerd voorheb, want anders zal een lange avond en nacht worden,ik hoop trouwens ook dat dit spel tegen wat water zal kunnen, want ik zit hier dan mss relatief droog, relatief is ook maar relatief he, en zolang de plassen overal rondom mij zich niet uitbreiden naar mij toe zal dat relatief blijven, hopelijk slikt de zanderige ondergond het water snel op. iemand het weerbericht gezien? het gebrek aan deftige internetverbinding behoud me van degelijke inschattingen,
waar si den tijd trouwens dat ekel internetverbinding ongeblokkeerd was? zelden of nooit krijg ik dat nog, meetsal zijn het telenet en belgacom homespots, wat eigenlijk wil zeggen dat je ook een paswoord nodig hebt, ik heb er een voor telenet, kon ik er nog eentje vinden voor belgacom of voo dat zou wel praktisch zijn.ik zal maar stoppen met me hiermee bezig te houden want mijn batterij heeft ook zijn beste tijd gehad, gisteren kon ik die opladen en heb ik het niet gedaan, eigen schuld dikke bult.

dag 9 ghlin bleek de plaats waar ik was, rond bergen, en arrive in haulchin

ik heb de rest van de avond gisteren in de regen zitten mijmeren overalle verschillende definieties van : "natte, al dan niet droge worst", de mogelijkheid tot contradictio in terminus en de implicaties,
mijn conclusies in een notedop: wat ze in de winkel verkopen zou beter een contradictio in terminus heten, maar wat ik gisterenavond voorhad zal toch wel een reglementaire natte droge worst zijn geweest.
ik ben er trouwens zeker van dat all saad op dezelfde golflengte zat : nat droog gras, oftewel nat hooi, is dat een contradictio in terminus? de discuties met voordroog en nadroog nog achterwege gelaten, zijn conclusie: vers gras is beter.
ik ben deze morgen vroeg opgestaan vol goede moed, tegen 12 u was mijn geduld reeds op, dan maar geen propere voeten, dan maar geen schoenen en rijden ga je, als je dekt dat ik nog medelijden en geduld zal hebben met je dan... 15 minuten later zit ik in het struikgewas vol schrammen met een gebroken riem van de zadeltas in mijn hand, tot zover de minder geduldige aanpak.
op mijn rondtocht van bergen deed ik even de suburbs aan, en waande me enige tijd later zowaar in de westhoek, commenwaelth wargraves st symphorien. de duitse en de britse graven door elkaar en zij aan zij, mocht ik onbeperkte internettoegang hebben ik zou toch een opzoeken waar st symphorien ergens in de analen van 14-18 voorkomt, want den ijzer ligt toch niet in bergen he, en de somme ook niet.
daarna verdwaalde ik nog in een kalkcarriere, waar ik niet mocht zijn, maar langs den achterkant stond geen plakaatje. onze zes voeten onder de kalkaanslag, tijdsverlies en die kalk slaat op den dorst, all saad dronk in't eerste tbeste cafee 3 emmers, en ik 1, en daar vonden we bij een van de clienten ook slaapplaats. wederom in den hof...voorlopig is nog niets geploegd. morgen zoeken we de trage wegen op.

dag 10 haulchin, thirimont

tplan bestond erin de ganse dag de ravelroute te volgen, plan mislukt. vanmorgen alles vlot tot ik aan de samber kwam, waar ik resoluut voor zuid koosen ik dus even naar het noorden had gemoeten. maar achja dar maar weer als tevoren, ons plan trekken, en heb intussen enkele katjes van de hongerdood gered (of uitgesteld) absurd hoe gemeen en luid zo'n lief poezelig ding kan grommen als dat eten ziet. en ik heb ook de gr teruggevonden die ik sinds gisterenmiddag niet meer gezien had, ik vond hem terug aan club only4you, waar ik even overwoog een kamer te vragen met all saad, want ik was alweer even op zoek naar enige locatie om te slapen,
de meneer hier waar ik slaap zegt dat het een oude romeinse weg is, morgen zal ik dat even nader onderzoeken. ik slaap bij enkele mensen wiens naam ik wederom vergeten vragen ben. de dochter doet aan mennen met pony (best wel een grote kar voor dat ponytje) maar blijkbaar is ze er wel goed in ook, op concours met de nationale juniors,...(geen idee of dat imposant is, maar zo klinkt het wel he). all saad had wel interesse in de pony, maar het gras in de weide lag hem nog veel nauwer aan het hart, dus liep hij lawaai te maken terwijl hij met zijn neus op de grond zijn mond aan het volstouwen was, raar gezicht.
ik slaap op minder dan een kilometer van de franse grens en morgen trek ik verder richting chimay, maar daar zal ik morgen nog wel niet geraken. (tenzij ik geen slaapplaats vind en me savonds laat ga aanbieden als pelgrim of zo).
ik heb troueens voor het eerst in drie dagen iets anders gegeten dan droog brood, een warme maaltijd zelfs. gisteren en vandaag enkel bakkers gevonden, en du chocolat au pain da kenden ze niet. eergisteren te veel regen om te koken, gisteren viel mijn gaze uit, ik had dus toch niet veel meer in dat pulleke zitten, ik heb nog getwijfeld. kent er iemand een goede outdoorwinkel in chimay?