toerisme ten top, van allepo tot damascus

Drieske,

Zo te horen netjes over de grens geraakt :)

Tip:
Moest je toch de trip willen verder zetten en naar Isreël gaan... laat dan geen stempel zetten in je paspoort als je Israël binnen gaat! Want dan zit er kans in dat (als je terug naar huis komt, en dat hoop ik!) je problemen hebt om terug in de buurlanden te geraken.

Veel succes manneke en het kan goed zijn dat ik over 2 weekjes over je vlieg.... zwaai dan maar eens ;)

Pietje

wij komen net thuis van trouwfeest van Lies en Frederiek, en hebben toch nog even de computer aangezet, Lieven had ons gezegd dat je gepostr had toen we vertrokken, dus moesten we vlug nog eens lezen, waar jij nu was

nzg-trophy is bij deze ook weer gepasseerd!

het 00-team was dit jaar niet aan ons besteed voor een paar redenen :1 iemand afgezegd en fré kon me op een andere plaats gebruiken.

En die andere plaats was samen met....
jawel! Jolien VDB uit Aarsele en 't is idd een hippe meid! Uiteindelijk zijn Simon en ik samen met haar gedropt als "veiligheidsteam". Heel erg simpel: voor de trophy gaan kijken of alles veilig is en goed opgespannen. (ik moest direct denken aan die container van vorig jaar...)

En rond ten 12en zijn we op een post gedropt die iedereen voorbij liep dus niet veel volk meer gezien. Vanmorgen om 6u toch maar eens gaan slapen.

Baravond was ok, sebiet ist krachtbal!

groet!
kristof

wel verandering van plannen is het woord van de laatste dagen, de plannen van mezelf en van de anderen veranderen ongeveer alle 5 minuten door de omstandigheden
gisteren ben ik met nen canadees op schok geweest, hij zocht volk om mee te gaan naar the golan heights, quneitra,... en blijkbaar was dat alleen bijna onmogelijk.
waarom?
golan heights is een omstreden stukje land tussen israel en syrie, israel verroverde het in de jaren 60 , en gebruikt het als bufferzone voor het geval syrie zou willen binnenvallen, redelijk gespannen situatie dus in dat stukje land onder un controle,
in een staakt het vuren akkoord uit de jaren 70 dan moesten de isralis de stad quneitra teruggeven aan de syriers,
klinkt goed nietwaar?
de israelisch trokken hun troepen terug, maar evacueerden eerst alle inwoners (syriers) en haalden alles weg wat ooit nog bruikbaar kon zijn voor de syriers, het resultaat was een dode stad waar alles uit weggehaald was, letterlijk alles wat los en vastzat meegenomen, tot de elektriciteit uit de muren getrokken, en zelfs de tegelvloeren stukgeslaan.
om het compleet te maken oefenden ze hun sloopkunsten met buldozers explosieven en schietofeningen...
het uiteindelijke resultaat is een hoop stenen hier en daar met af en toe een half gebouw bezaaid met mijnenvelden (volgens de gids) de kerken en moskees dacht ik dat ze met rust hadden gelaten uit respect, maar ook die waren volledig gestript en vernietigd, ik denk dat ze de torens en muren lieten rechtstaan voor het drama-effect ,

we moesten hier in damascus eerst naar het ministerie van binnenlandse zaken om een schriftelijke toestemming te krijgen, wat een groot uur duurde ,dan een uur bus en dan door meerdere controleposten, syrische en un. militaire aanwezigheid was allom.

ik heb meer op een uur tijd meer dan 100 fotos getrokken en ik ben van geen enkele content, je kan dat niet weergeven, de nodeloze agressie en zinloze vernietiging van het alles. onze gids werd zelfs wat sentimenteel toen we bovenop een stukgeschoten minaret stonden (waar normaal geen bezoekers in mogen gaan) en hij rondwees , en zei:
that was school (en wees naar een half gebouw),
there was bank (half weggezakt en zonder voorgevel),
there was a church there (en hij wees naar een lege plaats naast de moskee),
all of that were houses (en hij wees naar een open veld)

op de weg terug waren werd niet veel gezegt, ik kan het nog niet begrijpen, ik bracht mijn allerheiligen door in een oorlogsgebied, een "ja happy" ontsnapte me en dacht aan de ironie

mijn humeur was dan ook niet erg optimaal toen we terug in damascus waren tegen 5u savonds en besloot in het donker wat te door het oude stadscentrum te dwalen om mijn gedachten te verzetten, ik slenterde 2uur rond zonder doel , en bevond me opeens naast een kerk, waar ik binnenging om een foto te trekken, en bevond me opeens in een orthodoxe bruiloft die op zijn einde liep, men deed zelfs teken dat ik binnen mocht komen en ik heb dus enkele stralende fotos van die kerk in volle ornaat, en van de receptie achteraf, en opeens was mijn humeur stralend goed, die sfeer, die gezelligheid, stond in enorm contrast met de grimmige herinnering van snamiddags, de bloemist kon het blijkbaar wel apprecieren dat ik fotos van zijn bloemstukken trok en gaf me een overschot witte roos. mijn dag kon niet meer stuk. blijkbaar heb ik daar bijna een uur rondgehuppeld, mijn kamergenoten vonden het best wel een grappig verhaal van die bruiloft en noemden me the syrian party crasher...

vandaag staan de grote moskee , de tombe van johannes en de tombe van salahadin op het programma, en mss nog de souqs, voor een nieuw tshirt, en een herinneringetje
en mss wat ronddwalen in de binnenstad bij daglicht, hoewel met dit weer, de gedroomde citadel is niet toegankelijk voor publiek dus dat valt wat tegen

intussentijd is het weer hier in syrie niet echt spetterend, alleja letterlijk spetterend, veel dondervlagen en vandaag voor het eerst bijna constant regen, en het hotel staat ons nog steeds niet aan,
dus
pete vertrekt binnen 5 minuten naar een klooster iets ten noorden van hier(maalulia of zoiets) om daar de nacht door te brengen, kate vertrekt morgen richting ammam in jordanie, mike twijfeld nog tussen een nachtje beirut of richting israel, annabel en alex die hebben hun middenoosten plannen geschrapt (het plan was een grote maand in damascus) en gaan wss richting amerika binnen enkele dagen, en ikzelf vertrek morgenochtend richting tripoli of baalbek,
het aangename groepje valt dus compleet uit elkaar, mss komen we mekaar in de nabije toekomst nog tegen want ieders plannen gaan wss via jordanie, en de toeristenwereld is hier best wel klein hebben we gemerkt, sommige mensen blijf je tegenkomen, nuja mijn plannen zijn niet al te toeristisch, tzijn eerder reizigersplannen, maar als ik in de buurt kom zal ik toch even mijn best doen, tis een gezellige bende

voor fotos moet ik jullie voorlopig teleurstellen, hoewel ik de laatste week meer fotos heb getrokken dan ooit tevoren gaat uploaden hier enorm veel te traag, hopelijk is beirut beter op dat vlak, of tel aviv

daarbij komt ook nog eens dat syrie internet controleerd en censureerd, geen youtube, facebook of andere blogs, ik raak binnen via een ommetoertje, en dan nog niet ingelogd, (eergisteren had ik nog geen probleem dus wss zitten ze er actueel achter)

nuja, als je dus enige tijd niets hoort, gene paniek, dat ligt enkel aan censuur redenen,
groeten uit het grijze damascus

@pieter dat van dat paspoort daar was ik al van op de hoogte, maar blijkbaar kan je met enige moeite en tijd een stempel krijgen op een appart document, het is niet te geloven hoeveel je hier van andere toeristen te weten komt, en ze hebben allemaal, individueel hetzelfde boek bij zich, met hints en tips voor het midden oosten, the lonely planet, ik ben content dat ik dat niet heb, anders zou ik veel te veel willen zien en doen, maar af en toe dat van iemand anders raadplegen kan handig zijn, zoals de tip dat je hier niet over israel mag spreken, de correcte term is bezet-palestina, best wel grappig
en ik zal eens zwaaien

@ home de trouwers zullen met wat chance beter weer ehbben dan ik, jordanie is blijkbaar droger, en egypte helemaal geen regen, wie weet kom ik ze per accident tegen

@ kristof, das nu de eerste trophy in zoveel jaren dat ik mis, tis een klaar schandaal, was hij een beetje op niveau? en waar was hij?
ik zal eens aan jullie denken op de krachtbal, (dan is mijn knie weer op punt kan ik toch nog niet spelen), de groeten aan alle ksa die je tegenkomt, om een of andere reden mis ik dat toch wel erg

De rust is net terug in huis, 3 logees, Anna, Stan en Marte... Ze hebben vanavond elk een ijsje gegeten, zelf doen was de boodschap, een foto volgt nog wel eens, Vooral Anna leek er erg van te genieten, Stan is wat ziek en heeft koorts. Marte vind het jammer dat er morgen geen school is.