the baltics part 1 and 2

eenmaal je de australiers heb gevonden weet je dat je de backpackersstek vasthebt, en daar moet je zijn voor info, uitgaan en andere lonely travellers. ideaal. the baltic states come as a package zeiden ze daar in tallinn, while you're here you should do all three. en zo geschiedde, tallinn is een pracht van een stad waar ik veel van mijn dagen zou kunnen slijten, riga was mooi, maar te groot en grof voor mijn stijl, en vilnius, mja, das best te pruimen. ik trek bijna als toerist door de streek, van hoofstad naar hoofdstad, het nachtleven verkennen, enkele foto's trekken in het voorbijgaan, en weer verder. ik zal het me nog beklagen vrees ik daarom zal ik nog wat heen en weer liften hier, tis als door belgie gaan en enkel brussel aandoen, schandalig dus. we zullen zien wat ik nog kan meepakken met tijdslimiet in moeilijkere liftgebieden. enkele standvastigheden, het begint te sneeuwen overal waar ik aankom, bezorgdheid over het gevaarlijke rusland, en de bieren zijn onverwacht kwalitatief. culinair hebben de baltische staten weinig te bieden, geloof me vrij, maar de bieren, mmmm. drinken lijkt dan ook wel de nationale sport hier, vandaag had ik reeds 2 liter volkoren stutjes binnen vooraleer ik aan mijn eerste vaste voeding toekwam, en had ik gewild was dat meer dan dubbel zoveel. Estland schiet er met kwalitatief bier zelfs nog bovenuit, maar misschien was dat omdat ik een kenner vond die me de juiste keuzes voorschotelde. in tallinn vond ik een bierspeciaalzaak, die meer bieren in aanbieding had dan de gemiddelde belgische bierspeciaalzaak, namelijk alle goede estse bieren EN alle belgische goede bieren, inclusief de meeste trapistenbieren, enkel spencer ontbrak op het appel, jaja, je leest goed, zelfs mont des cats, alle bernardussen en westvleteren waren aanwezig. en de madam wist waarvan ze klapte, ik denk graag dat ik meer van bier weet dan de gemiddelde mens, maar voelde me een leek als ik haar bezig hoorde, toen ik terloops liet vallen dat bernardus binnenkort een oak-aged voor de buitenlandse markten in aanbieding zou hebben, zei ze, en ik citeer : "oohh, mmmhh, i have to call wouter tomorrow" mijn reactie: "wouter?", zij: "yes wouter is someone that works for bernardus".... de wereld is echt klein, wouter als ze belt, doe je dan de groeten?

to be continued

part 2


ik blijf erbij, vilnius is by far de intressantse stad, en litouwen bijgevolg ook het intressantste land van de drie naar mijn mening, het lijkt wel alsof het land meer heeft geleden onder de sovjetbezetting en/of met vertraging aan de inhaalbeweging naar de westelijke wereld is begonnen, in vilnius kan je bijgevolg uren dwalen, en laat veel meer over aan de verbeelding, daar waar bijvoorbeeld riga een echte westelijke hoofdstad is, uitgaansleven en toeristen inclusief. ik bracht dan ook meerdere dagen door in vilnius, en zette daarna via trakai mijn weg verder, trakai zijnde een goedbewaard (lees heropgebouwd) kasteel omringt door een gigantisch meer en een natuurpark
ik was echter nog niet helemaal ter plaatste, of mijn aandacht werd afgeleid van het intressante kasteel door middel van verschillende hoopjes mens op het ijs, daar zaten mensen , jawel te ijsvissen, mijn pogingen tot het aanspreken van de ijsvissers liepen op niets uit, want ze verstaan geen engels, en willen gerust gelaten worden, na enig overleg met mezelf kaapte ik dan maar simpelweg een gemaakt gat in het ijs, en zat de rest van de dag te verkleumen met mijn ijsvislijn, ik kreeg een aantal bezoekers die telkens weer snel verdwenen, omdat ik geen litouws kon. succesvol vissen zat er echter niet in, en ik moest vooral denken aan al de pogingen van vake om altijd en overal te gaan vissen op reis, en nooit iets te vangen, tzal in't bloed zitten.
savonds belandde ik dan in kaunas, die eigenlijk ook best wel intressant was, mijn poging om de hill of crosses te gaan bezoeken mislukte dankzij een rechtstreekse lift richting riga (en twas anders toch donker, korte dagen is echt niet praktisch).
ik had graag koningsberg nog meegenomen, maar lap, ook daarvoor is een russisch visum nodig, en dat visum moest ik nog gaan ophalen in helsinki. en dus ging het dan weer richting tallinn, waar ik aankwam in de hostel met een gevoel van thuiskomen, en een warm onthaal, met de verbaasde vraag waarom ik in godsnaam een krote broek aan had? er werd nogal wat afgelachen toe ik antwoorde, dat het wel 4 graden boven nul was he, de korte broek deed deugd na 3 weken.
maar bij deze zijn we weer zover, ik bracht de dag door in helsinki om mijn visum op te halen, en dan wachten op de ferry terug, (de ferry door en terug + hostel in tallinn kost me veel minder dan de ferry door en de nacht in helsinki, bizar) in helsinki was er een plaatselijke versie van carnaval/100 dagen aan de gang, best wel intressant voor een half uurke, en de rest van de dag dwaalde ik verveeld rond, om nu vanavond op de ferry richting tallinn tot de conclusie te komen dat mijn visum waarschijnlijk niet geldig zal zijn er (volgens mij ontbreekt er een foto op, maar mijn russisch is zo goed niet), en ik dus grote kans heb op een tweede rondje dries versus de russen,

we shall see