de krim

moskou was mijn ding niet, ik vrees dat het een stad is die zich langzaam laat verwerken, hoe langer je er blijft hoe interessanter hij wordt. maar ik heb geen tijd om hier even te wonen, rusland is nog groot.
de richting van vertrek veranderde last minit nogal drastisch, op mijn programma stonden de steden van de befaamde golden ring, het cultureel-religieus-historische centrum van rusland, magnifieke kerken, spectaculaire kloosters, en historische architectuur.
maar, ik had genoeg van kerken en kloosters en... hoe mooi het ook moge wezen, ik zou er toch niet van genieten. in plaats van geschiedenisboeken af te stoffen, besloot ik om de meer recente geschiedenis even aan te doen. wat wij in de media zien van oekraine, donbass, krim,... strookt helemaal niet met wat hier op tv te zien is.
ik had een sterk vermoeden dat dit allemaal propaganda was, maar de verhaallijnen liggen zo ver van elkaar dat de realiteit moeilijk te achterhalen valt. onderzoek ter plaatse drong zich dan ook op. ik ben mijn leven nog niet beu dus liet het oorlogsgebied rechts liggen, en lifte van moskou rechtstreeks naar de krim.
met de liftmoeilijkheden van elke grootstad was het reeds 14u tegen dat ik mijn duim voor het eerst de lucht in stak, een intense 40uur later kwam ik aan in sebastopol.
40 uur waarin de eindeloze grootstad moskou langzaam plaats maakte voor de gekende eindeloze bossen, maar onverwacht maakten die bossen plaats voor eindeloze velden, en de temperatuur was even variabel, smorgens om 7 uur stond ik langs de autostrade te liften met de vrees dat mijn duim nooit meer zou ontdooien, ik stond er reeds 2 uur bij -5° (te staren naar terugkerende humanitaire konvooien), toen de verlossende lift kwam en me afzette (3 uur later) was van vriesweer geen sprake meer, integendeel, ik stopte 3 lagen in mijn rugzak, en stond te zweten in mijn tshirt bij 20°c. tussen rostov en krasnadar ligt een wereld van verschil cultureel, klimatologisch, en nog zo veel meer, geshockt was een understatement. en de term russisch turkije is de enige die ik kan bedenken voor de streek, het weer, de chaos, de mensen, de auto's, de muziek, de natuur, de vuilnis, de straathonden, tot en met koeien op de autostrade.
het lot besliste dat ik met een uur of 3 slaap (in rijdende camion) een tweede liftnacht tegemoet ging, en tegen smorgens 6u strompelde ik in sebastopol, niet erg fris en zeer erg monster, richting een van de allomaanwezige 24uur-open plekjes, op zoek naar een hostel, en in functie daarvan op zoek naar een tas koffie en internet. verbazing wekkend genoeg zagen alle 24uur cafees en winkels er nogal donkertjes uit, toen ik er eindelijk een gevonden had waar licht en beweging was kwam de opmerking : we're closed, mijn wijzende vinger naar het 24uur bordje kreeg als droge reactie, aah, euh, no we're closed, euh, yes, euh, just a minit, euh, okay, euh, you just want coffee? euh, okay, come on in. bij deze is de 24u open legende voor zo onmogelijk veel plaatsen ook ontkracht. ik hoorde achteraf wel dat als ik, had aangeklopt bij de donkere plekken dat ze me ook hadden bediend (indien nodig).
de krim is moeilijker te beschrijven, ze noemen het zelf een parel op de wereld, (een beetje dikkenekkerig) en ik kan er wel inkomen waarom, fascinerend stukje land, achter iedere bocht kon het landschap veranderen, van uitgesterkte franse wijnvelden, over klein zwitserland, tot een kroatische kust. ik vergeleek het me griekenland en italie, met de ardennen en het wilde westen. en dan heb ik lang nog niet alles gezien. ik denk dat de krim, mits wat opruimwerk, veel te bieden heeft, de zuidkust als trektocht te voet of met de fiets moet zalig zijn, het landschap leent zijn mijns inzien ook zeer goed voor speleologie, en ev zelfs canyoning. wat de politiek betreft, ik slaagde er slechts met veel moeite in 1 persoon te vinden die zei dat het waarschijnlijk onder oekrains bewind beter was geweest, dan wat nog moet komen, de mensen zijn blind omdat ze zo gelukkig zijn zei hij. of hij gelijk krijgt zal afwachten worden voor iedereen.
laat er echter geen twijfel over bestaan, de krim is russisch, was russisch en zal russisch blijven, (onder welk bewind dan ook). iedereen is gelukkig, der was een bevrijdingsachtig feest, dat de krim bij oekraine zat was een sovjethistorische fout als ik het mag geloven alleja, chroetsjov (de oekrainer) heeft de krim (en de donbass regio) overgeheveld naar oekraine, om praktische redenen, de krim is immers per land vebonden met oeraine en niet met rusland, logistiek was dat een logische keuze in 1 grote sovjetwereld. wat de huidige politiek betreft, denk ik dat rusland een sterk staaltje stratego heeft gespeeld, mijn menig ( alsnog niet weerlegd door de feiten): putin annexeert de krim, logisch strategisch, economisch, en zelfs humanitair, iedereen gelukkig (behalve oekraine en de westerse wereld). de donbass regio zit in hetzelfde schuitje, en rekent op een zelfde behandeling, putin steunt de rebellen, maar er komt geen rechtstreekse interventie, wat resulteert in burgeroorlog. het oekrainse leger is beziggehouden, en het westen denkt nauwelijks nog aan die geannexeerde krim. als putin het goed speelt, (en dat zal hij proberen) zal hij zelfs de vrede persoonlijk herstellen (als niemand nog over zijn krim spreekt). zonder donbass, was de krim minder makkelijk geannexeerd.
ik moest jammer genoeg de krim alweer verlaten, voortgedreven door de datum op mijn visum ben ik onderweg naar de kaspische zee, (iemand zin om de elbroes te beklimmen? ik wel)