Navigatie
  • WaarBenJij.nu
  • Nieuws
  • Shop
  • Reisloket

Inloggen | Aanmelden

WaarBenJij.nu

Maak gratis jouw reisdagboek aan! Gratis aanmelden

Maak gratis jouw reisdagboek aan!

watch introductie videotjes

Breadcrumbs

  • Home
  • >
  • flyingloony
  • >
  • queeste the sequel
    • queeste the sequel
    • queeste

Funchal 05:42 sitemap

Je bekijkt de reis...

queeste the sequel

<? echo $this->currentTravelTitle; ?>
  • Reisdetails
  • Reisverslagen
  • Foto's
  • Video's

Profiel

Volledig profiel
Profiel afbeelding van flyingloony

flyingloony

Nu in:

Was in:

En nog

Blijf op de hoogte

  • Meld je aan voor de mailinglijst
  • RSS-feed
  • Bel Dries via Hallo Buitenland.nl

Recente reisverslagen

  • 24-02-2018 hieperdepieperdepi ... (3)
  • 18-02-2018 Canyoning madeira (1)
  • 29-05-2017 de cote azur (4)
  • 25-05-2017 en weer verder (3)
  • 19-05-2017 via francigena (1)

Statistieken

Dit dagboek is 110581 keer bekeken

Voorbereid op reis? check reisloket

prev next
365 Vaccineren

Reisverslag jian to hanoi

Toon op kaart

22 februari 2016 | Door: dries

Aantal keer bekeken 451   Aantal reacties 7   Hanoi, Vietnam
a A

jian to hanoi

een oud vrouwtje met een mand dampende kip in een walm van ongezonde rook en oorverdovend vuur aangevuld met een resem wierookstokjes, opgelicht door de ochtendzon terwijl ze te midden de straat de kip al buigend en prevelend een voor een aan de 4 leeg en verlaten windstreken aanbood, was het eerste beeld dat ik voorgeschoteld kreeg op de dag na nieuwjaar. de verse bloedplas op de dorpel vertelde me dat ik dat ritueel des huizes van david al had gemist, te lang geslapen. die dag was de dag dat de vrouwen terugkeren naar hun thuis. en dus de auto in voor enkele uren en dan weer bezoekjes en eten en drinken en vuurwerk en ...
en zo ging het verder, toen ik mijn vertrek aankondigde werd dat niet aanvaard, bleek dat ik verwacht werd als fotograaf op (traditionele) trouw van een van de mensen die we eerder bezochten. en ik bleef met veel plezier voor die gelegenheid, maar zonder veel uitleg een driedaags gebeuren met veel en snelle verplaatsing vastleggen in een sfeer die weinig ruimte laat voor 'fotomomenten' en nooit wetend waar de fotograaf wel en niet toegelaten is, is er veel wachten, en dan sta je meestal nog op de verkeerde plek op de verkeerde moment, de fotos doen het gebeuren weinig eer aan met het geloop en in een haastje fotos trekken op overtrokken dagen en in donkere plekken. Ik denk dat de trouwers wat teleurgesteld zijn, met wat photoshop valt daar waarschijnlijk wel iets aan te doen, maar dat kan ik niet en das moeilijk uit te leggen, waarschijnlijk zal het bij de geleverde resultaten blijven.
voor mezelf was het een fantastische ervaring, de bruidsschat, de ketelmuziek, de kidnapping, (en niet te vergeten een overdaad aan eten drinken sigaretten en vooral vuurwerk) ik was niet uitgenodigd in de slaapkamer van het koppel maar ik heb me laten vertellen dat een tante de wacht houdt op een stoel naast het huwelijksbed, en smorgens de lakens controleert...dat het bloed uit de frigo komt is ons geheimpje.
het afscheid kwam dan uiteindelijk toch, en zoals steeds zonder echt afscheid werd ik aan de autostrade gedropt, ik verwacht dat david sooner or later aan de deur zal staan in belgie terwijl hij op businesstrip is.
en dan op naar nanning alwaar ik voor een visum naar myanmar opteer. de eerste lift bracht me echter rechtstreeks terug naar guangzhou, niet volgens de plannen, maar als de wind zo waait... en aldus was ik op valentijn in de buurt van jun, en dat kon ik niet zomaar negeren, maar het bleef bij een kort en definitief afscheid van de grote liefde met the art of war als zeer toepasselijk afscheidsgeschenk, ik ben niet zeker of ze het helemaal snapte. "if you know the enemy and you know yourself, you need not fear the results of a hundred battles"
en verder naar nanning, mijn verlengde verblijf in jiangxi speelde echter parten, 7 werkdagen nodig voor een visum naar birma, en ik had er slechts 6 over, dan maar een visum voor vietnam.
mijn terugkomst in de hostel in nanning 3 maand na datum bracht de herinnering van chaos, en snel bleek dat ik op mijn eerste doortocht een zeer schone stad had gemist, en zelfs veel dingen op de plaatsen waar ik wel had rondgewaard, maar ik gedachten verzonken niet had gezien. de onschuldige 16jarige tragedie genaamd doggie, die zeer tevreden was me terug te mogen verwelkomen nam me op sleeptouw. en we gingen van park naar museum naar pretpark naar...
na ontvangst van mijn visum kwam de dag van mijn vertrek, en ik kreeg haar niet meer te zien, afscheid is moeilijk, en ze weet inmiddels dat iedereen die vertrekt niet meer terugkomt...
en weer verder dan maar, wederom herinnerd aan wat ik op mijn vorige doortocht allemaal gemist had, doorheen een miskend karst landschap met ontelbaar bananen en suikerriet plantages (tis oogsttijd trouwens) naar de detian pubu, de tweede grootste internationale watervallen ter wereld volgens de bronnen (wat is dan de grootste? ik denk dat iguasu en niagara beiden groter zijn, maar ach, wie ben ik?) op de grens met vietnam, alwaar ik even twijfelde om zonder grenscontrole vietnam binnen te trekken, (ik stond reeds 100m in vietnam en geen controleur te bekennen in de verste verten). maar uiteindelijk besliste mezelf die miserie niet aan te doen, en dus via een ommetoer langs de scheve pagoda van chongzuo naar de grens te trekken. op mijn laatste avond china genoot ik nog van alles waarvan ik afscheid moest nemen, en waar ik intussen thuis in was, wetende dat ik weer vanaf nul zou moeten starten na de grens. wederom het onbekende in, een gebrek aan wifi die laatste avond zorgde er wederom voor dat ik van toeten nog blazen wist bij aankomst. geen idee wat prijzen zijn of wat het geld waard is, geen idee hoe hallo of merci te zeggen, geen idee of liften überhaupt mogelijk zou zijn. de grensoversteek op zich bleek een toeristische attractie (best wel vreemd in niemandsland) waar ik gebaarde dat ik het bordje, only for prc nationals, niet gelezen had, tevens wel vreemd dat in een land waar meestal geen of weinig engelse uitleg is, op deze plaats, ondanks herhaaldelijke boodschappen dat buitenlanders niet welkom waren, alles duidelijk in't engels vertaald was. het fort op de top van de berg (naast een uitgebreide militaire basis, hence the warning) had een deftig uitzicht maar was weinig spectaculair. tot mijn grote verbazing herbergde het fort na duizend ongelijkmatige middeleeuws ogende treden, die een normaal persoon tot meerdere malen toe buiten adem vervloekt, een invalidentoilet. only in china...
ik zal deze absurditeiten missen dacht ik terwijl ik mijn weg naar de grens baande. ik kreeg nog een extra controle aangesmeerd, ik was duidelijk in beeld gekomen op de veiligheidscameras langs het pad waar geen buitenlanders toegelaten waren, en dat was hun niet ontgaan.
maar het was een kort oponthoud, en 10 minuten later stond ik langs de vietnamese baan te liften naar halong, de eerste die stopte bood me een lift aan via laos rechtstreeks naar bangkok, thailand. ik overwoog het even, het zou bij de filosofie passen, maar ik liet me niet verleiden, ik was nauwelijks in vietnam, ik wilde wel iets meer gezien hebben dan enkel de binnenkant van deze camion in de komende 3 landen. liften is duidelijk makkelijk hier, en de kennis aan engels (hoewel zoals steeds zeer gebrekkig) duidelijk groter dan in china. en tegen dat ze me dropten in hanoi was ik up to speed, 25000 dong is nen euro, ik ben op slag weer miljonair. gam eun is merci, en niet mjek mai een eerste scheldwoord...
hanoi is de max denk ik onmiddellijk, de gezellige chaos in het verkeer, de zeer schone vrouwen en de duizenden foto's die ik wil trekken. vietnam is een stapje goedkoper, bier voor 5000 in de bia hoi, en bijgevolg jammer genoeg ook een overgrote massa aan westerlingen, met de nodige uitgaanscultuur. ik word duidelijk oud, hoewel zeer tof, dit is niet meer aan mij besteed, lachgas, wiet en drank bij overvloed, en geen greintje originaliteit van hun kant, dit is precies waarom toeristen cultuur om zeep helpen, als je je wilt gaan bezuipen 14 dagen lang, ga dan aub naar ibiza, en laat de rest van de wereld gerust denk ik terwijl ik naar de eentonige 'spannende' verhalen van de jeugd luister.
ik vreesde altijd al dat thailand zo zou zijn, maar blijkbaar is het uitgebreider dan dat, en myanmar de volgende op het lijstje om om zeep te helpen.
maar dan kom je onverwacht toch ook die interesanten tegen die wel van de wereld weten, ik maakte altijd al een onderscheid in reizigers en toeristen, ik maak vanaf nu ook nog een onderscheid meer, de backpackertoeristen, ze lijken op reizigers, maar tzijn toeristen, tricky, want als ze de juiste kennis zouden opdoen, zijn het direkt reizigers, maar hun instelling laat niet toe die lessen te leren. ik klink echt wel oud nu, manmanman, de wereld is om zeep...

maar ik moet toegeven, ik had nooit kunnen denken dat ik een jaar na datum wederom in de hoofdstad van een socialistisch land fotos trek van lenin-standbeelden

Reageren
Vorige bericht » « Volgende bericht

Foto's bij verslag (1)

  • _MG_2088.JPG_Thumbnail0

Ga naar het overzicht

Reacties (7)

22 februari 2016 19:09 | Door: Hilde Coppejans

Niagara is groter hoor! Maar een VET PAK minder exotisch!

22 februari 2016 20:23 | Door: dries coppejans

https://onedrive.live.com/redir?resid=C8EDB6D6DEA64C22!4805&authkey=!AB4TuzRNe-To04c&ithint=folder%2cJPG
zou weer wat nieuwe fotos moeten hebben

en dan volledig terzijde, laat ons allen brecht terug verwelkomen die zich heeft uitgesloofd om zijn leesachterstand in te halen met meermaals snedige opmerkingen,
de laatste van die reeks was met de link naar een schone kaart van china waar ik me een deuk mee heb gelachen, interessant te horen hoe de verslagen gelezen en herinnerd zullen worden,

maar ik wil toch de nodige op en aanmerkingen meegeven,
brecht: mij beschuldigen van leugens is correct (ik gok nogal eens), 578km volgens google (die in dit land wel weer werkt) tis dus een andere fuzhou 抚州 , en trouwens nog andere yading 亚丁 , hailar schromelijk vergeten, ik was wel degelijk in osh en larong is 洛若乡,
alles valt te dubbelchecken op mijn papieren kaart trouwens

dankt u

23 februari 2016 12:30 | Door: Briek

Die rode bucht op foto lijkt verdacht veel op die sliert lawaai da ze mee hadden op onze schieting.
Ik denk in dat het involgorde zoiets was...
Veel lawaai, nog meer rook en als eind resultaat een koer vol rode afval stukjes.

De toch niet afgegane bommetjes in appelsienen, appels, komkommers,....
Het vergauwe-snauwaert-coppejans schietpeleton kon er wa van.

De leute nog!


23 februari 2016 14:27 | Door: fellowship of the eight

plannen liggen klaar voor Kreta in de paasvakantie ;)

24 februari 2016 12:36 | Door: birthday-team

e vat e vat e vat! e vat e vat e vat!

25 februari 2016 15:43 | Door: Brecht

Foto's:
tensegrity hoed, machtige speelplaatsfoto, overzicht van de saloon, afgehakt hoofd, heldere orion... super!

Ik mis een fotootje van je papieren kaart, ben hoogst benieuwd!
Ondertussen heb ik de mijne bijgewerkt. Ik vermoed dat je zeker niet de Yading in Taiwan bedoelde :)

Hanoi: vind ik heel herkenbaar. Moet dringend mijn reisverslag er eens op nalezen, ik herinner me dat ik overwelmd was door indrukken tijdens onze eerste dag Hanoi. Ik wist niet meer waar kijken, overal waar je je hoofd draait is er iets fantastisch, verrassends, heerlijks of weerzinwekkends te zien.
En om terug te komen op de fotos: nog even benadrukken dat het drukbewoonde treinspoor wel degelijk nog in gebruik is (ja, daar waar die plastic stoel staat passeert straks een trein).

Een raadseltje for on the road als verjaardagskadootje:

Neem je doosje lucifers, en legs ze zoals hieronder (het cijfer 5008 zoals je het zou lezen op een zeven-segmentdisplay, ik voorspel dat de opmaak van mijn poging hieronder de mist in zal gaan)
_ _ _ _
|_ | | | | |_|
_| |_| |_| |_|

(zie https://www.dropbox.com/s/o6d2uh2uf8geozv/MoveTwoForHighestNumber.png?dl=0)
Je mag 2 lucifers verleggen, en zeg me wat het hoogste aantal is dat je zo kan vormen.
Post maar in de comments, zorg voor een creatieve codering om spoilers te voorkomen :)

25 februari 2016 15:45 | Door: Brecht

En zet daarna die lucifers op een taart, voeg er naar believen toe afhankelijk hoe oud dat je je voelt, en steek aan voor een wonderlijk moment.

Geniet van alles!

Reageer op dit reisverslag

Naam (verplicht):

E-mail adres:


Over WaarBenJij.nu

  • Wat is WaarBenJij.nu?
  • Veelgestelde vragen
  • Nieuws
  • Contact

Op WaarBenJij.nu

  • Reizigers
  • Reisverslagen
  • Foto's

In de shop

  • Fotoalbum
  • VIP-pakket
  • Fotoruimte

Zakelijk

  • Adverteren op WaarBenJij.nu
  • Werken bij WaarBenJij.nu
  • Zakelijk contact

Auteursrecht © 2018 WaarBenJij.nu | Easyapps BV | Algemene voorwaarden | Alle rechten voorbehouden

×

Next Previous Slideshow Download