if it can snow in guangzhou...
Door: dries
Blijf op de hoogte en volg dries
29 Januari 2016 | Hong Kong, Hongkong
*de tijd gaat snel, gebruik hem wel is een spreekwoord die me op dit moment nogal vaak door het hoofd vliegt.
na een wederom verwarrend gesprek met jun trok ik richting hongkong, wie gelooft nog in sprookjes? ik vroeg me af of ik dat wel of niet deed.
mijn voorgaande plan om sai kung andermaal onveilig te gaan maken werd achterwege gelaten. het weer was me op het gemoed geslaan, en dat gemoed kon wel wat wijsheid gebruiken. daarbij wist ik dat ik in sai kung weinig afdak zou vinden en in de regen op het strand slapen leek me een nogal zanderige bedoening.
*en dus ging het richting the path of wisdom, lantau island, ik had nog 100 kongkong dollars over van mijn laatste passage, en besloot dat het beste plan erin bestond niet meer dan dat uit te geven, een MTRticket naar lantau, 49,5dollars, perfect, dan heb ik juist genoeg voor de terugtocht. toen ik uitstapte bleek mijn ticket ongeldig, the customer service center lichtte me in dat mijn ticket 5dollars tekortschoot, lap, ik kreeg met veel moeite uitgelegd dat ik met de rest van mijn geld nog terugmoest ook, en de vriendelijke dame besloot dat 3 stations terug wandelen (omdat ik vanaf daar wel met mijn 45 resterende dollars terug kon geraken) not a walking distance was. ik schoot bijna uit mijn krammen, het was zo een beetje een druppel te veel. geen idee wie ooit op het idee gekomen is een walking distance als term in het leven te roepen, maar hier in het oosten heb ik dat al vaak mogen horen.
en wat is een walking distance dan juist? wie heeft dat bepaald? ik herinner me dat de afstand moerkerke parijs ooit wel een walking distance was, het steekt niet op een kilometer of 10 wi. maar de gemiddelde mens blijkt lui.
als ik terugdenk aan de momenten dat ik de term hoorde en de afstanden die erbij hoorden blijkt een wandelafstand ergens tussen de 500m en nen kilometer te stoppen, maar ook dat het sterk afhankelijk is van het tijdsbestek die erbij geimpliceerd wordt, in het geval van hongkong, een tijdsbestek van een dag werd geimpliceerd, en de afstand van 15 km, bleek nog steeds not a walking distance,...tis nu niet dat ik een dodentocht wilde gaan doen, maar als je rekent op een dag om daar te geraken, laat ons vergelijken met een dagtaak van 8 uur, dan betekent dat dat je aan een gemiddelde snelheid van 2 km per uur nog tijd over hebt, alsof ik ooit aan 2 km per uur zou kunnen wandelen, en in de regen dan nog... bah...
na menig nutteloos argumenten over en weer geslingerd te hebben, bleek de enige oplossing voor het probleem dat de dame mij de volle 9 hongkong dollars 'voorschoot' om de trein terug te kunnen betalen, das nen euro. alle merci, salut en de kost en de wind van achteren. de kans dat ze die nog terugziet is klein, ze moeten hun wandelafstanden maar bijschaven.
ik was nog niet helemaal buiten het station en vroeg de weg in de richting van de path of wisdom, eerste reactie, you have to take the bus, its too far to walk. euh...
*ik bracht de nacht door onder een afdak op de camping een 15tal km verderop en at voor het eerst in lange tijd nog eens zelfgekookte instantnoodles, zaligheid, buiten slapen, zaligheid tot de matras leeg is.
de dag begon goed en ik besloot mijn wandelspieren wat op te krikken, ik kruiste smorgens sunset peak in tshirt , en snamiddags lantau peak, in de gietende gietende gietende gietende regen, de bergjes zijn qua hoogte niet vermeldenswaardig, maar ze zijn uitgerust met natuursteentrappen die een stukje te hoog en stijl zijn uitgebouwd, en na menig week stilzitten voelden mijn spieren duidelijk dat het te veel was. tegen dat ik de path of wisdom aan de andere kant van de berg met knikkende knieen bereikte, trilde mijn onderlichaam van overmatige inspanning, en mijn bovenlichaam van doorweekte kou.
The brave knight walked over the steep and craggy mountaintrails in harsh weatherconditions to reach the path of wisdom, looking for answers. When the gates finaly appeared out of the fainted grey clouds that were surrounding him as a thick mist, he was at the end of his latin (engels, jawel)and dropped his bags in anguish. The path was a desolate and lonely place, notthing like he remembered it, something had changed. He walked the path several times, in the hope for relief, an epiphany, a hint,... But the energy had left, the magic was gone, and the only omen he got, was more drenching rain, and more violent shivers. he thought disappointed to himself; i'll just have to pull my plan (macguyver he), fairy tales don't exist...
*heb ik jullie trouwens de beste mop in tijden meegedeeld? (geen idee wat ik dezer dagen wel en niet vermeld heb aan jullie.)
sorry als ik in herhaling val, maar tis een om te onthouden:
iemand (lees (zoals gewoonlijk) schoon vrouwvolk) waarvan ik de naam reeds lang weer vergeten ben, vroeg me wat er allemaal in mijn grote rugzak zat, en ik lijste op ,kampeergerief, kleren, eten, drinken, ehbo, mes, ducktape,...
en zomaar uit het niks kwam dan de vraag, you have condoms? ik reageer wat verward, euh, yes?
zij: perfect, thats all you need, ducktape and condoms, if you can't fix it with ducktape, then fuck it...
een uitspraak die ik uit bunny zijn mond met weinig verbazing zou aanhoren, maar zomaar uit het niks bij een knappe dame, zaligheid,...
*ik hees mijn rugzak terug op mijn schouders, en liet de verzopen camping bij the path of wisdom rechts liggen, ik had op mijn laatste doortocht hier iemand ontmoet die me had gezegd, if you're ever in the area again and you need a place to sleep,... gezien de verzopen doorweekte en koude omstandigheden,... een uur later stond ik voor de deur waarvan ik me meende te herinneren dat die die juiste was, gewapend met nul informatie van een persoon waarmee ik 3 maand geleden eens 5minuten had gebabbeld, welk huis? welk appartement? is ze thuis, herinnert ze zich het aanbod nog? herinnert ze zich mij nog? welk huis? welk appartement? telefoon nummer? geen idee, naam? euh...ik zal ze wel herkennen als ik ze zie,...
en zo klopte ik ik in de gietende regen op de deur, een indier deed open, nope, tzal hier niet zijn... maar een uurtje verkleumen later,na veel en lange uitleg in vele talen via vele verschillende buren, telefoons en andere kanalen werd ik warm onthaalt... letterlijk, een warme choco, een kachel en een warm bed. dankbaarheid te over.
een warm bed en kachel zijn trouwens uitzonderlijk hier, dit stukje wereld is gebouwd voor tropische omstandigheden. dwz overal is airo, en alle gebouwen zijn ontworpen zodat er zoveel mogelijk afkoeling zou zijn, alle nuttigs in schaduw- en noordkanten en liefst met zoveel mogelijk wind. als het dan voor het eerst in 124 jaar sneeuwt hier, dan wil dat zeggen dat het hier bloody koud is,de hoge vochtigheidsgraad is een dooddoener. en het gebrek aan enige verwarming maakt van mijn kamer op het zesde verdiep in de wind een frigo, ik slaap liever buiten in rusland dan hier eender waar.
de sneeuw is intussen gepasseerd ( ik was niet helemaal zeker of ik hallucineerde toen ik het zag, na een uitgebreid personeelsfeest, maar ik telde wel degelijk 5 microminivlokjes) en de temperaturen weer ietwat aanvaardbaar, deze winter zal de mensen nog lang bijblijven. nog een opmerking, het regent intussen al dagen en dagen aan een stuk, als dit buiten het regenseizoen is, heb ik zo mijn vragen wat het regenseizoen dan juist is...
maar als het kan sneeuwen in guangzhou is alles mogelijk, mss bestaan sprookjes toch wel...
na een wederom verwarrend gesprek met jun trok ik richting hongkong, wie gelooft nog in sprookjes? ik vroeg me af of ik dat wel of niet deed.
mijn voorgaande plan om sai kung andermaal onveilig te gaan maken werd achterwege gelaten. het weer was me op het gemoed geslaan, en dat gemoed kon wel wat wijsheid gebruiken. daarbij wist ik dat ik in sai kung weinig afdak zou vinden en in de regen op het strand slapen leek me een nogal zanderige bedoening.
*en dus ging het richting the path of wisdom, lantau island, ik had nog 100 kongkong dollars over van mijn laatste passage, en besloot dat het beste plan erin bestond niet meer dan dat uit te geven, een MTRticket naar lantau, 49,5dollars, perfect, dan heb ik juist genoeg voor de terugtocht. toen ik uitstapte bleek mijn ticket ongeldig, the customer service center lichtte me in dat mijn ticket 5dollars tekortschoot, lap, ik kreeg met veel moeite uitgelegd dat ik met de rest van mijn geld nog terugmoest ook, en de vriendelijke dame besloot dat 3 stations terug wandelen (omdat ik vanaf daar wel met mijn 45 resterende dollars terug kon geraken) not a walking distance was. ik schoot bijna uit mijn krammen, het was zo een beetje een druppel te veel. geen idee wie ooit op het idee gekomen is een walking distance als term in het leven te roepen, maar hier in het oosten heb ik dat al vaak mogen horen.
en wat is een walking distance dan juist? wie heeft dat bepaald? ik herinner me dat de afstand moerkerke parijs ooit wel een walking distance was, het steekt niet op een kilometer of 10 wi. maar de gemiddelde mens blijkt lui.
als ik terugdenk aan de momenten dat ik de term hoorde en de afstanden die erbij hoorden blijkt een wandelafstand ergens tussen de 500m en nen kilometer te stoppen, maar ook dat het sterk afhankelijk is van het tijdsbestek die erbij geimpliceerd wordt, in het geval van hongkong, een tijdsbestek van een dag werd geimpliceerd, en de afstand van 15 km, bleek nog steeds not a walking distance,...tis nu niet dat ik een dodentocht wilde gaan doen, maar als je rekent op een dag om daar te geraken, laat ons vergelijken met een dagtaak van 8 uur, dan betekent dat dat je aan een gemiddelde snelheid van 2 km per uur nog tijd over hebt, alsof ik ooit aan 2 km per uur zou kunnen wandelen, en in de regen dan nog... bah...
na menig nutteloos argumenten over en weer geslingerd te hebben, bleek de enige oplossing voor het probleem dat de dame mij de volle 9 hongkong dollars 'voorschoot' om de trein terug te kunnen betalen, das nen euro. alle merci, salut en de kost en de wind van achteren. de kans dat ze die nog terugziet is klein, ze moeten hun wandelafstanden maar bijschaven.
ik was nog niet helemaal buiten het station en vroeg de weg in de richting van de path of wisdom, eerste reactie, you have to take the bus, its too far to walk. euh...
*ik bracht de nacht door onder een afdak op de camping een 15tal km verderop en at voor het eerst in lange tijd nog eens zelfgekookte instantnoodles, zaligheid, buiten slapen, zaligheid tot de matras leeg is.
de dag begon goed en ik besloot mijn wandelspieren wat op te krikken, ik kruiste smorgens sunset peak in tshirt , en snamiddags lantau peak, in de gietende gietende gietende gietende regen, de bergjes zijn qua hoogte niet vermeldenswaardig, maar ze zijn uitgerust met natuursteentrappen die een stukje te hoog en stijl zijn uitgebouwd, en na menig week stilzitten voelden mijn spieren duidelijk dat het te veel was. tegen dat ik de path of wisdom aan de andere kant van de berg met knikkende knieen bereikte, trilde mijn onderlichaam van overmatige inspanning, en mijn bovenlichaam van doorweekte kou.
The brave knight walked over the steep and craggy mountaintrails in harsh weatherconditions to reach the path of wisdom, looking for answers. When the gates finaly appeared out of the fainted grey clouds that were surrounding him as a thick mist, he was at the end of his latin (engels, jawel)and dropped his bags in anguish. The path was a desolate and lonely place, notthing like he remembered it, something had changed. He walked the path several times, in the hope for relief, an epiphany, a hint,... But the energy had left, the magic was gone, and the only omen he got, was more drenching rain, and more violent shivers. he thought disappointed to himself; i'll just have to pull my plan (macguyver he), fairy tales don't exist...
*heb ik jullie trouwens de beste mop in tijden meegedeeld? (geen idee wat ik dezer dagen wel en niet vermeld heb aan jullie.)
sorry als ik in herhaling val, maar tis een om te onthouden:
iemand (lees (zoals gewoonlijk) schoon vrouwvolk) waarvan ik de naam reeds lang weer vergeten ben, vroeg me wat er allemaal in mijn grote rugzak zat, en ik lijste op ,kampeergerief, kleren, eten, drinken, ehbo, mes, ducktape,...
en zomaar uit het niks kwam dan de vraag, you have condoms? ik reageer wat verward, euh, yes?
zij: perfect, thats all you need, ducktape and condoms, if you can't fix it with ducktape, then fuck it...
een uitspraak die ik uit bunny zijn mond met weinig verbazing zou aanhoren, maar zomaar uit het niks bij een knappe dame, zaligheid,...
*ik hees mijn rugzak terug op mijn schouders, en liet de verzopen camping bij the path of wisdom rechts liggen, ik had op mijn laatste doortocht hier iemand ontmoet die me had gezegd, if you're ever in the area again and you need a place to sleep,... gezien de verzopen doorweekte en koude omstandigheden,... een uur later stond ik voor de deur waarvan ik me meende te herinneren dat die die juiste was, gewapend met nul informatie van een persoon waarmee ik 3 maand geleden eens 5minuten had gebabbeld, welk huis? welk appartement? is ze thuis, herinnert ze zich het aanbod nog? herinnert ze zich mij nog? welk huis? welk appartement? telefoon nummer? geen idee, naam? euh...ik zal ze wel herkennen als ik ze zie,...
en zo klopte ik ik in de gietende regen op de deur, een indier deed open, nope, tzal hier niet zijn... maar een uurtje verkleumen later,na veel en lange uitleg in vele talen via vele verschillende buren, telefoons en andere kanalen werd ik warm onthaalt... letterlijk, een warme choco, een kachel en een warm bed. dankbaarheid te over.
een warm bed en kachel zijn trouwens uitzonderlijk hier, dit stukje wereld is gebouwd voor tropische omstandigheden. dwz overal is airo, en alle gebouwen zijn ontworpen zodat er zoveel mogelijk afkoeling zou zijn, alle nuttigs in schaduw- en noordkanten en liefst met zoveel mogelijk wind. als het dan voor het eerst in 124 jaar sneeuwt hier, dan wil dat zeggen dat het hier bloody koud is,de hoge vochtigheidsgraad is een dooddoener. en het gebrek aan enige verwarming maakt van mijn kamer op het zesde verdiep in de wind een frigo, ik slaap liever buiten in rusland dan hier eender waar.
de sneeuw is intussen gepasseerd ( ik was niet helemaal zeker of ik hallucineerde toen ik het zag, na een uitgebreid personeelsfeest, maar ik telde wel degelijk 5 microminivlokjes) en de temperaturen weer ietwat aanvaardbaar, deze winter zal de mensen nog lang bijblijven. nog een opmerking, het regent intussen al dagen en dagen aan een stuk, als dit buiten het regenseizoen is, heb ik zo mijn vragen wat het regenseizoen dan juist is...
maar als het kan sneeuwen in guangzhou is alles mogelijk, mss bestaan sprookjes toch wel...
-
30 Januari 2016 - 18:22
Lieven:
da sjorren is chinees voor mij, wel leuke foto's zeker van die stelling en ik herinner me ergens een half jaar geleden al een schone stelling te hebben zien passeren tussen je foto's mo weet nie mi in welk land da was.
merci Kristof voor de schone foto van Marte en de adressen lijst e :-)
tamuseleute en we zitten al weer vol ongeduld te wachten op een nieuwe post
-
31 Januari 2016 - 12:48
Buiten Categorie:
Dag Dag
Wij gaan n zelfgemaakte paella eten, eerst n aperitief met zelfgemaakte porto, dus niet uit porto (waar moeke mie en vake koen nu zitten). En dan deze namiddag gaan we nieuwjaren bij Riet.
Een rustige zondag op t gemak. Meer moet dat niet zijn voor de mensen buiten categorie.
Vele groeten! -
31 Januari 2016 - 12:50
Stan Heeft Nog Een Vraagje...:
Welke salamandersoort is dat? Hij staat op één van je foto's.
Groeten -
31 Januari 2016 - 16:17
Dries:
stan, ik kan jammmer genoeg geen uitsluitend antwoord geven , er zijn namelijk ongeveer 5000soorten salamanders in de wereld, (als ik internet mag geloven)
graag daag ik u uit hem te herkennen, eeuwige roem wacht u,
nuttige informatie kan zijn dat hij +-40 tot 50 cm lang was en de foto is getrokken in de buitenwijken van guangzhou, (en das nog steeds in china ja)
als je er ooit in slaagt om het beestje van de foto tussen die soorten te vinden dan heeft er zich een nieuw mirakel voltrokken,
ik heb namelijk geen fotos van salamanders getrokken recentelijk
als je bij de hagedissen zou gaan zoeken zal je waarschijnlijk sneller beholpen zijn, maar het slechte nieuws is dat er nog veel meer soorten hagedissen zijn dan salamanders.
als je hem vindt dan hoor ik het graag, -
31 Januari 2016 - 18:47
Moeke Mie:
Leve free wifi. Vandaag kunnen we dit alles lezen.weliswaar op een klein schermpje en mijn bril ligt in de auto.
Merci of hier is t nog steeds obrigado...
-
31 Januari 2016 - 18:47
Moeke Mie:
Leve free wifi. Vandaag kunnen we dit alles lezen.weliswaar op een klein schermpje en mijn bril ligt in de auto.
Merci of hier is t nog steeds obrigado...
-
04 Februari 2016 - 14:35
PJ:
polypedestra's is ik die paraboloide bedoel, ben gemist van benaming... -
05 Februari 2016 - 18:04
Dries:
als ik dit allemaal goed heb gelezen heb, is er tenminste toch een mysterie opgelost, ik heb even gedacht dat ik zou moeten overvliegen om de cursus siersjorren en tensegrity te geven, maar dat zal wel loslopen met jullie aan het stuur,
als het nog nuttige info mocht wezen, chopsticks en rekkertjes geven trouwens een zeer goed inzicht in de verhouding van de krachten bij de tens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
